روستای كوله هرد در ۱۰ كیلومتری شمال شهر سنندج در استان كردستان واقع است. این روستا دارای ۴۰ خانوار و ۲۰۰ نفر جمعیت است كه اكثر جمعیت روستا را جوانان تحصیلكرده تشكیل می دهند. شغل اهالی روستا همچون بسیاری از روستاهای استان كردستان، باغداری، دامداری و كارگری است البته زنان روستا نیز همچون مردان و دوشادوش آنها در كارهای كشاورزی و دامداری كمك می كنند و در فصل هایی از سال كه كار كشاورزی ندارند اوقات فراغت خود را جدا از خانه داری با كارهایی همچون قالیبافی كه جزئی از صنایع دستی استان كردستان می باشد پرمی كنند، كه این كار نیز در بحث امرار معاش و بهتر شدن وضعیت زندگی آنها كمك شایانی می كند. در یك نگاه كلی می توان مردم روستارا باسواد تلقی كرد. از محصولات كشاورزی روستای كوله هرد می توان به انگور، هلو، زردآلو و گردو اشاره كرد. مردم اهالی كوله هرد به زبان كردی و لهجه سورانی صحبت می كنند كه در این روستا در قدیم الایام یك مسجد به نام مسجد «عبدالهی» وجود داشته كه به دلیل سیل، تخریب و بعد از تخریب آن مسجد جدید دیگر به دست یكی از خیرین روستا و كمك اهالی به اسم «مسجد جامع كوله هرد» ساخته شد و مردم این روستا مشغول راز و نیاز و عبادت می باشند. روستای كوله هرد از قدیم دارای یك چشمه آب طبیعی بوده است كه هم اكنون به صورت یك اسخر در آمده و جهت تامین آب آشامیدنی روستا مورد استفاده قرار گرفته است همچنین رودخانه دیگری نیز به اسم «چه م گوره» در كوله هرد وجود دارد كه آب این رودخانه جهت آبیاری به باغهای اطرف روستا مورد استفاده قرار می گیرد. دشتهای اطراف روستای كوله هرد عبارتند از: «توتومر»، «دول لولا»، «برآوایی» و «دشت قشلاق» كه در كنار این دشتها كوه هایی با اسامی زیر وجود دارد: «سه رته په»، «ده ره قالوجه»، «شاخه چه رمو» و «دارمراو» است. وجه تسمیه روستای كوله هرد در شهر سنندج از توابع كردستان به این دلیل است كه «هر» به معنای سنگ و كوه می باشد و به دلیل وجودكوه های زیاد در اطراف روستا به نام كوله هرد نامگذاری شده است. از جمله امكانات این روستا می توان به آب آشامیدنی، برق، تلفن ثابت و سیار و یك باب مدرسه ابتدایی اشاره كرد.