روستای درویشان در ۳۵ كیلومتری شهرستان سنندج و ۱۰ كیلومتری بخشداری سیروان واقع شده است كه با عبور از روستاهای سواریان و عنبر آباد به روستای درویشان ختم می شود. در جنوب روستا، روستای خانقاه گلین، در شمال آن برزآباد، در غرب عنبر آباد و در شرق آن روستای توریور است. وجه تسمیه روستای درویشان به این ترتیب است كه در قدیم روستای درویشان مكان دراویش منطقه ژاورود شرقی بوده است. این روستا در میان روستاهای اطراف بوده و به عنوان مركز از این روستا یاد می شود. بزرگمردانی همچون مرحوم مهندس بهاءالدین ادب و شاعر معروف عبدالغفار وارستگان و پهلوان عبدالله احمدی در این روستا بزرگ شده و از افتخارات این روستا بودند. زبان اصلی مردم روستا كردی سورانی است كه شاخه ای از زبان كردی محسوب می شود. این روستا دارای جمعیتی بالغ بر۳۵۰ نفر است. از امكانات این روستا می توان به: جاده آسفالته، آب، برق، تلفن و مركز بهداشت و همچنین مدرسه ابتدایی و راهنمایی اشاره كرد. كوه های اطراف روستا عبارتند از: خزیله بانه ، بان دار تایل و مجیكه است. اكثریت مردم این روستا مشغول به كار كشاورزی هستند محصولاتی همچون توت فرنگی نیز در این روستا بسیار یافت می شود و خیار، گوجه فرنگی، گردو، لوبیا سبز، بادمجان، پیاز و حتی پسته و انار در این آبادی موجود است. در كنار كار كشاورزی بعضی از اهالی روستا مشغول به دامداری و زنبورداری هستند كه زندگی و معاش خود را تامین میكنند. چشمه های مشهوری همچون: كانی بیكم، كانی بنگر در این روستا قرار دارد. این روستا دارای سه مسجد است كه یكی بالای ۲۰۰ سال قدمت دارد، یكی دیگر دارای دو طبقه است به مساحت ۳۰۰ متر زیربنا كه از اهالی روستاهای همجوار برای نماز جماعت به این مسجد می آیند. همچنین مسجد دیگری در سال ۱۳۹۰ احداث شد.