اینجا بخش مركزی پیان در شهرستان ایذه واقع در استان خوزستان است. مردم این منطقه عموما از قوم بختیاری هستند و با گویش مشترك لری. اینجا قایق ها مدام در حال رفت و آمدند ودر ایام تعطیل این رفت وآمدها چند برابر میشود. شاید برای كسی كه اولین بار است به این منطقه سفر می كند و برای اولین بار است ،این پرسش پیش آید كه این همه مسافر در این منطقه دورافتاده و زیبا به كجا می روند. ساده ترین راه دسترسی به روستا عبور از در یاچه است .دریاچه ای كه از قدیم الایام وجود داشته اما احداث سد شهید عباس پور در این حوالی باعث گسترش آن گردیده و روستا را به شبه جزیره ای زیبا تبدیل كرده است. برای رسیدن به روستا راه دیگری هم هست راهی سنگ لاخ و پر نشیب كه ساعت ها رانندگی در جاده ای كوهستانی را می خواهد . مسافران برای رسیدن باید به قایق هایی سوار شوند كه اغلب مالكان آن مردم محلی هستند.هر قایق در حال رفت و آمد معمولا ۶۰ الی ۶۵ دفعه در مسیر دریاچه رفت و آمد میكند. در بین روستاهای منطقه پیان شهرستان ایذه روستای كارتا بیشترین حجم مسافر و گردشگر را دارد. اصلی ترین شغل مردمان این روستا دامداری و دامپروری است كه شغل نیاكان مردمان این روستا است. جنگل های كم تراكم بلوط در ایران فقط در كوهستان زاگرس دیده می شود آن هم بخش هایی از زاگرس ،در زاگرس مركزی و جنوبی. وسعت این جنگل ها و چمن های حاشیه آن تصویری منحصر به فرد به این منطقه بخشیده – منطقه ای بكر با طبیعتی دست نخورده و بسیار زیبا و خالص در بهار. روستای كارتا ،روستایی كوچك با ۱۷۰ خانوار است وحدود ۹۰۰ نفر جمعیت .عموم مردم روستا از سادات موسوی هستند و بسیاری از آنها با هم خویشاوندند. خانه ها عموما از سنگ و گل ساخته می شوند بسیار ساده و ابتدایی . بنا كردن یك خانه شاید بك یا دو روز طول می كشد .در میان خانه های سنگ چین روستایی دو گنبد به چشم می خورد بنایی كه معماری ساده اش با سایر بناها ی ده متفاوت است . اینجا بقعه امامزاده ابراهیم مرتضی ابن عبدالله و فرزندان ایشان امامزاده شرف الدین است كه در این روستا وجود دارد و اهالی این روستا بسیار معتقد هستند به سلطان ابراهیم و نقل هایی بسیار از زبانشان می توان شنید.