مسجد ملك بن عباس واقع در شهر بندر عباس در بخش مركزی از توابع شهرستان بندر عباس در استان هرمزگان و یكی از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است . به دستور محمد بن عباس بحرینی برای سید محمد عالم ساخته شد . این مسجد به جای مسجدی قدیمی تر در همان مكان ساخته شده ، بنای مسجد از دوره ی صفویه و مسجد كنونی متعلق به دوره ی قاجار است . مناره این مسجد در سال ۱۲۳۷ شمسی ساخته شد مناره و مسجد این بنا توسط استاد محمد نامی ( كسی كه یكی از مناره های بارگاه امام علی (ع) را ساخته است مناره بن عباس واقعا زیبا و دیدنی است و كاشیكاری های جالبی دارد و شبستانی بزرگ با طاق های كلیل و گچ بری های زیبا و یك مناره ی جالب و منحصر بنحصر به فرد ۳۲ متر ارتفاع دار دارد . درحال حاضر از تمامی بنای مسجد ، یك شبستان بزرگ و نیمه ویران و یك مناره باقی مانده و مناره و شبستان این مسجد از نظر قدمت ساختمان با سایر بناهای تاریخی شهر یكسان نیست و سبك معماری آن ویژگی منحصر به فردی دارد. مناره مسجد كه ۲۲ متر طول و ۵/۳ متر قطر دارد از لحاظ سبك ساختمان با دیگر مناره های ایرانی متفاوت است . طرح معماری بالای گل دسته آن تركیبی از طرح های معماری هنری و ایرانی است و به شكل مارپیچ و ممانند مار حلقه شده ای سر برافراشته و در بالای گنبد و بر انتهای گلدسته قرار گرفته است . ساختمان این مناره و محوطه آن با پنجره های مشبك و كاملاً به سبك هندی چوب سازی شده است . كنده كاری های روی چوب به صورت قوس های تزیین و نماهای رواقی است . چتر سایبان روی مأذنه ، تقلیدی از مرغان پر گشاده هندی است . شبكه های چوبی تحتانی آن مشبك و منطبق بر تركیب های كثیر الاضلاع هندی و از چوب است . سبك درب سازی آن ایرانی بوده و بقیه گل دسته یعنی ستون استوانه ای شكل و تزیینات آجركاری و گچ بری و ستون سازی زیر مأذنه دارای نقش و سبك دوران قاجار و متأثر از سبك معماری و تزییناتی دوران صفوی است . گچ بری سقف شبستان و ایوان آن ، تركیبی از قالب گیری و قطعات گل و بته است و نماسازی آن گچی است . در قسمت های برجای مانده داخل بنا ، به طور كاملاً آشكاری سبك نماسازی داخل معابد هندی به كار رفته است .