روستای كنف گوراب ازلحاظ جغرافیایی در فاصله ۴ كیلومتری شهرستان لاهیجان ( در شمال لاهیجان) در بخش رودبنه واقع شده است وبه صورت روستای طولی در كنار رودخانه حشمت رود(این رودخانه از زیر شاخه های رودخانه سفیدرود بوده كه از داخل شهر آستانه كنار آرامگاه دكتر معین جاری می باشدومسیر شمال این روستا قراردارد وپس از طی مسیر به دریا می ریزد در این رودخانه در زمانهای قدیم بچه های روستاهای اطراف در فصل تابستان شنا می كردند وبا توجه به نزیكی زمین فوتبال روستا به آن وبعداز بازی شنا كردن درآن اب خنك چه صفایی داشت البه ناگفته نماید گاهی اوقات نیز به دلیل وجوه ماهی وكولی در این رودخانه ماهیگیران نیز از صید آن بی نصیب نبودند) متصل است وبا روستاهای لاكمه سر در شمال ومزارع سرسبز وكماچال در جنوب واز شرق به بخش رودبنه واز غرب به روستاهای اطراف استانه متصل است این روستا به توجه به اینكه در زمانهای قدیم به كشت كنف مشهور بود به همین نام نیز شهرت یافت دارای مردمانی سخت كوش وزحمت كش ودیندار می باشدزندگی اكثریت مردم در این روستا مثل سایر روستاهای منطقه به كشت برنج وتولید جارو كه مهمترین صنایع دستی منطقه می باشد امرار معاش میكنند.
اقتصاد روستا
در این روستا زندگی مردم اكثر مردم ارطریق كشت برنج وتولید جارو وغیرو زندگی خود را سپری می نمایند در گذشته های دور با توجه به كشت كنف این حرفه در بین مردم رایج بود كه باآن طناب درست می كردند وبا مرور زمان وعدم استقبال خریداران این نوع محصول كم كم به فراموشی سپرده شده وجارو جایگزین آن گرددیده است در زمانهای گذشته مردم روستا اغلب محصولاتی صیفی نیز كشت می كردند از جمله خیار ، بادمجان ،گوجه فرنگی ، هندوانه وسایر محصولات مور نیاز خود را پرورش می دادندوهمچنین میوه ومركبات نیز جزء آنها بود وبرای نگهداری از آنها با توجه به اینكه یخچال وجود نداست در ایام زمستان برف را در چاله های بزرگ می ریختند وبرای فصل تابستان از آنها استفاده می كردند ومیوه ها رانیز در داخل گودالهای بزرگ پس از قراردادن در نایلون در داخل زمین ایجاد می كردند برای ایام عید ذخیره می كردند.
در حال حاضر با توجه به مهاجرت اغلب روستاییان به شهر (با توجه نزدیكی به شهرها) توسط افراد تحصیل كرده وبیكاری جوانان به دنبال كار در شهرهای بزرگ وعدم امكان بازگشت به روستا ونداشتن زمین های كشاورزی وسیع ومقرون نبودن تولید محصولات كشاورزی فاقد بازدهی مناسب می باشد واقتصاد روستا رااز حالت وتولیدی به مصرفی تغییر داده وزمینه مصرف گرایی را ترویج نموده است .
مسجد روستا
شاید مهترین بخش یك روستا وجود مساجد به عنوان نماد دینداری ووحدت بین روستاییان می باشد مسجددر بین روستاییان از اهمیت زیا دی برخورداری می باشد از از لحاظ اجتماعات مذهبی واز دیدگاه همكاری ومشاركت در حل مسائل ومشكلات روستاییان از مسجد به عنوان مكان مذهبی در ایا م سال خصوصا ایام محرم كه یاد آور خاطرات تاسوعا وعاشورا می باشد وهم خاطره علم بندی كه یكی از سنتهای دیرین مردم روستا می باشد در شب پنجم محرم هرسال تمامی اهالی روستا از مردم اطراف دعوت می نمایند تا برای پاس داشت قیام عاشورا به مجلس پذیرایی آن ایام به مسجد محل بیایند ونهار را به میزانی مردم خوب این روستا قرارگیرند( نهار توسط زنان روستایی به نیت از مهمانان امام حسین ودارای غذای متنوع از جمله خوروش فسنجان وقیمه كه غذای اصلی برای دعوت از مهمانان تهیه می شود در سینی های بزرگ به عنوان مجمع معروف هستند قرارداده می شود به مسجد محل فرستاد می شود ) البته قبل ازصرف نهار با شركت در مراسم علم بندی كه به صورت نمادین علم توسط یكی از جوانان روستا به گردش در میآیدواهالی به همراه مهمانان در مراسم سینه زنی شركت می نمایند وپس از قرادادن علم در جایگاه خود مردم بر ای صرف غذا به داخل مسجد دعوت می شوندوهمچنین از این مراسم در شب عاشورا هیئت سینه زنی توسط جوانان روستا ( جالب اینكه در این شب هركنف گورابی كه در هركجای ایران باشد به نحوی خود را به عزاداری میرساند از شمال كشور گرفته تا جنوب وتهران واطراف واكناف كشور در این مراسم مشاركت می نماید ) به روستاهای اطراف از جمله رودبنه ،دموچال ولاكمه سر می روند این مراسم تاپایان دهه اول محرم تكرار می شود همچنین مراسم پذیرایی از مهمانان تا پایان ماه صفر در شب های جمعه تكرار می شود كه پس پایان ماه صفر مراسم علم برچینی نیز برگزار می گردد .
