تاسیس آن به سال ۷۰۲ هجری و بنا به روایتی ۷۱۲ هجری بازمیگردد. این پل توسط حاكم محلی كه دست نشانده ایلخان مغول بود بنام اولجاتیو و نامش بابا محمود پدر محمد اشترگانی است پی ریزی و بنا شده است. یكی از ویژگی های این بنا داشتن گرده ای ملایم در حركت معماری پل است كه تقسیم فشار آب را در دو سوی پل تنظیم می نماید. این پل بارها توسط حاكم زمان تعمیر و بازسازی شده است طول پل حدود ۱۵۲ متر، عرض از ۵ الی ۸ متر متغیر است و ارتفاع آن از سطح بستر رودخانه ۷۲۰ سانتی متر میباشد.
این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۴۵ با شمارهٔ ثبت ۶۳۴ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در ۲۸ كیلومتری جنوب غربی اصفهان و حدود ۲ كیلومتری پیربكران بر روی زاینده رود ساخته شده است. این پل چون در باغ محمود كه از روستاهای شهرستان لنجان است قرار گرفته به پل باغ محمود نیز شناخته می شود.
این پل برروی زاینده روددرشرق روستای سهرفیروزان كه طبق اسناد تاریخی شهری باستانی (شهرپیروزان)وروزگاری دركنارشهر(جی) یا(گی)تنهاشهرهای فلات مركزی ایران بوده اندبه دستورحاكم محلی به نام بابامحموداحتمالابرروی بقایای پل باستانی كه محورارتباطی شهرپیروزان باشهر(گی یاجی)بوده است بناشده است. لازم به توضیح است مقبره بابامحموددراین روستا موجود و مسجدی قدیمی به نام بابامحمودبامرمت سازمان میراث فرهنگی مورداستفاده اهالی می باشد.
