این پل بر روی گرگان رود ، در شهرستان آق قلعه (پهلوی دژ) و حدود ۱۸ كیلومتری شمال گرگان واقع گردیده و از آثار دوره صفوی است كه در دوره اخیر تعمیرات و مرمت هایی در آن صورت گرفته و اكنون نیز مورد استفاده است. پل آق قلا به طول حدود ۷۰ متر و عرض گذرگاه حدود ۳۰/۴ متر و حداكثر ارتفاع حدود ۱۴ متر – از سطح آب – یكی از نمونه های منحصر به فرد در این منطقه است. مصالح اصلی پل ، آجر و ملات گچ و آهك بوده و در تعمیرات دوره اخیر ، از سیمان و مصالح جدید نیز در آن استفاده شده است. پل مزبور دارای چهار دهانه با طاق جناغی و پایه‌هایی مستحكم است.
پایه های پل در جهت شرقی (مخالف جریان آب) برای شكستن فشار آب به صورت مثلثی (موج شكن) شكل گرفته و در جهت غربی (موافق جریان آب) به صورت نیم دایره است. موج شكن های پل كه اندازه هر یك از اضلاع مثلثی آن به ۴۵/۳ متر می رسد ، در دوره اخیر با سیمان اندود شده است. بخش نیم دایره پایه ها در نمای غربی ، علاوه بر اینكه به عنوان پشتیبان بدنه پل است ، با تمهیدات درنظر گرفته شده و آجركاری زیبا ، به صورت عامل تزیینی درآمده است. موج شكن های مثلثی و پشتیبان های نیم دایره پل تا نزدیك سطح پل بالا آمده است. در بالای تعدادی از پشتیبان های پل ، قاب های مستطیل شكلی تعبیه شده كه امروزه دو عدد از آنها باقی است. این قاب ها احتمالاً برای تزیین یا قرار دادن كتیبه درنظر گرفته شده است.
سطح گذرگاه پل كه از طرفین با جان پناهی به ارتفاع ۱۰/۱ متر و پهنای ۵۰ سانتی متر محدود شده است ، در گذشته سنگ فرش بوده ؛ ولی در دوره اخیر با آسفالت پوشش یافته است. پهنای گذرگاه پل (فاصله بین جان پناه ها) از ۲۰/۴ تا ۴۰/۴ متر متغیر است. جان پناه های پل نیز در دوره اخیر با سیمان اندود شده است. این تغییرات ، به اصالت تاریخی پل لطمه وارد ساخته است. عرض دهانه های پل ، از شمال به جنوب به ترتیب : ۵/۷ ، ۶ ، ۷ و ۴۰/۶ متر است. ارتفاع دهانه ها نیز از تیزه قوس تا سطح آب ، به ترتیب : ۷۵/۹ ، ۴۰/۱۱ ، ۱۲ ، ۷۰/۱۰ متر و ضخامت بخش فوقانی پل ، از تیزه طاق ها تا لبه پل ، به ترتیب : ۱۰/۲ ، ۸۰/۲ ، ۴۰/۲ و ۲ متر است. درون اولین چشمه از جهت شمال غربی ، سكوی مستطیل شكل و بلندی به عرض ۱۰/۲ متر با آجر ساخته اند كه ظاهراً همزمان با احداث پل بوده و به عنوان صفه ای جهت استراحت و نشیمن به كار می رفته است. پل آق قلا به شماره ۹۱۹ به ثبت تاریخی رسیده است.
