لعابها طیف وسیعی از تركیبات آلی و معدنی را در بر می‌گیرند. لعاب مربوط به سرامیك معمولاً مخلوط شیشه مانندی متشكل از كوارتز، فلدسپار و اكسید سرب (PbO) است. این اجزا را پس از آسیاب شدن و نرم كردن به صورت خمیری رقیق درمی‌آورند. آنگاه وسیله سرامیكی مورد نظر را در این خمیر غوطه‌ور كرده و پس از سرد و خشك شدن، آن را در كوره تا دمای معین حرارت می‌دهند. پس از لعاب دادن روی چینی، روی آن مطالب مورد نظر را می‌نویسند و یا طرح‌هایی را نقاشی می‌كنند و دوباره روی آن را لعاب داده و یك بار دیگر حرارت می‌دهند. در این صورت وسیله مورد نظر پرارزش‌تر و نوشته و طرح روی آن بادوام‌تر می‌شود. لعاب باعث تولید فاز شیشه می‌شود اما دقیقا نمی‌توان گفت كه علت شیشه‌ای بودن لعاب از چیست زیرا در علم مهندسی سرامیك شیشه به ماده‌ای گفته می‌شود كه SiO۲ دارد اما لعاب این ماده را دارا نمی‌باشد. شیشه‌های سودالایم را می‌توان از لحاظ ساختاری با تقریب خوبی به لعاب شبیه كرد اما دقیقا لعاب سودالایم نیست.