غار جوجار در فلات شمالی پراو در قسمت شمال غرب قله شاآودالان قرار گرفته است. در پیرامون این غار محوطه زیبا و چشمه‌سارهای گوارا و دایمی وجود دارد كه محل تفریح كوهنوردان این استان است.
در گذشته دهانه غار جوجار به‌صورت هولناكی با قطر زیاد رو به آسمان قرار گرفته و با شیب نسبتاً تندی از سوی شرق به پایین كشیده شده و از جهت‌های دیگر با سوراخ‌ها و حفره‌های عمود به دهانه اصلی غار ختم گردیده بود. اكنون دهانه غار با شیب ملایم و پلكانی با سنگ‌های صاف و صیقلی و رسوباتی كه از شستن خاك بیرون به درون غار ایجاد شده تا حدود ۵۰ متر قابل دسترسی برای عموم می‌باشد.
تاریخ خبر ۱۳۹۳/۰۷/۲۳- گروهی از غارنوردان كشور موفق شدند به عمق ۵۶۸ متری غاری در ارتفاعات رشته كوه‌های اطراف كرمانشاه دست یابند و دومین غار عمیق كشور را كشف كنند. این غار با نام J۲.۱ كه در محل به «جوجار» معروف است پس از غار «پراو» با عمق ۷۵۲.۵ متر در رده دوم عمیق ترین غارهای ایران قرار گرفت. پیش از این، غار «سم» با ۴۰۶ متر دومین غار عمیق ایران بود.
شواهد حاكی از عمق بیشتر این غار است و اعضای تیم در حال برنامه ریزی برای ادامه اكتشاف هستند. در جریان این برنامه قریب به ۱۰۰ دهانه غار در منطقه بررسی و علامت گذاری شد كه بعضا عمقی بیش از ۱۰۰ متر دارند.
گروهی از مشتاقان و فعالان عرصه غارنوردی در كنار یكدیگر قرار گرفتند تا سرزمین عزیزمان ایران را بیشتر بشناسند و در تلاشی گروهی و با طی مسافتی در حدود ۸ ساعت كوهپیمایی طاقت فرسا موفق به اكتشاف غار عمیقی به نام J۲.۱ (كه در محل به نام «جوجار» معروف است) در ارتفاعات رشته كوه‌های اطراف كرمانشاه شدند. تیم اكتشافی با چیرگی بر معضلاتی همچون دوری از امكانات شهری، كمبود آب، فقدان جاده دسترسی، باركشی سنگین و… اولین اكسپدیشن بزرگ ۱۰ روزه كاملا ایرانی و بدون شركت یا كمك غارنوردان خارجی را در حالی به اتمام رساندند كه موفق شدند تا عمق ۵۶۸ متری نفوذ كرده و این درحالی است كه آنها در این عمق به دلیل اتمام تجهیزات و علی رغم استفاده از بیش از ۹۵۰ متر طناب، بر سر چاهی حدودا ۷۰ متری متوقف شدند. به گفته تیم پیشرو این چاه به یكی از راهرو های اصلی غار متصل شده و صدای مهیب ریزش آب بگوش میرسد و دمای غار بسیار سرد و به حدود ۲ درجه بالای صفر می رسد. متراژ فوق بر اساس نقشه های تهیه شده از غار بدست آمده و نقشه فنی غار نیز برداشت گردیده است.
این غار با ساختاری متفاوت از بسیاری غارهای عمودی موجود در كشور در بیشتر قسمتهای خود نیاز به استفاده از تكنیكهای كار با طناب داشته و حتی در قسمتهایی نیاز به صعود از معابر یخی را دارد. در انتهای بسیاری از فرود ها ، با حوضچه های مملو از آب سرد مواجه می‌شویم كه عبور ایمن از آنها تنها با بهره گیری از طناب و تكنیك های تراورس میسر است. از مشخصه‌های دیگر این غار می‌توان به نبود محل مناسب برای برقراری كمپ اشاره كرد كه این مهم را با دشواری مواجه می‌سازد.
