در دوره سلوكی منطقه الیمایی كه سكه‌های آن دارای اهمیت بسیاری است، ناحیه خوزستان، ایلام قدیم، دزفول و شوش را شامل می‌شد كه به وسیله فرمانروایان محلی اداره می‌شد و از دوره مهرداد اشكانی (۱۷۱-۱۲۸ ق. م.) كه این نواحی را به تصرف خود درآورد به فرمانروایان محلی و شاهزادگان كه از طرف شاه منصوب می‌شدند اجازه ضرب سكه داده شد. قدیمی‌ترین سكه این دوره حدود ۱۰۰ ق. م. و مربوط به كامناسكریس دوم است. خرسن یا خاراكس در كنار رود دجله و فرات و شمال شرقی منطقه الیمایی واقع بوده است. در این محل ابتدا اسكندر مقدونی شهر اسكندریه دجله را بنا نمود كه بعدها در دوره سلوكی‌ها انطاكیه نامیده شد و سپس به نام خرسن یا خاراكس درآمد.
سكه‌های خرسن بسیار كمیاب هستند و قدیمی‌ترین آنها حدود اواسط قرن دوم میلادی می‌باشند و تأثیر هنر پارت‌ها بر سكه‌های فرمانروایان خرسن دیده می‌شود. سكه‌های شاهزادگان پارس در مجموعه موزه ملی ایران جایگاه خاصی دارد. پارس در زمان هخامنشی موقعیت بسیار مهمی داشته است. زیرا شاهان هخامنشی به جز سكونت در پایتخت‌هایی مثل شوش، بابل، هگمتانه مدت زیادی از سال را در كاخ‌های تخت جمشید بوده‌اند. به همین دلیل پارس به واسطه سكونت شاهان وضع مخصوصی داشته است و فرمانروایی این ناحیه از دوره هخامنشی در دست این خاندان بوده است. این شاهزادگان از دوره سلوكی اشكانی به علت حسن تدبیر و موقع شناسی قدرت مذهبی را در دست گرفته و به علت استقلال و قدرت اقتصادی زیادی كه در امور داخلی داشتند، به ضرب سكه پرداختند. این سكه‌ها نمونه بارزی از مذهب و فرهنگ آن دوران است و تعدادی از شاهان را كه در نوشته‌های قدیمی از آنها نام برده شده است، معرفی می‌نماید.
قدیمی‌ترین سكه‌های شاهزادگان پارس در حدود اواخر قرن سوم ق. م. شروع گردیده است و تا ۲۱۰ میلادی حدود سی نفر از شاهان در این منطقه فرمانروایی داشتند. سكه‌های اولین فرمانروایان با نقش تصویر شاه است كه كلاه پارسی مخصوص هخامنشیان را برسر دارند. در پشت سكه آتشكده قرار دارد و در یك طرف درفش و در طرف دیگر شاه پارس كه ریاست مذهبی را دارد و در حال نیایش در مقابل آتشگاه ایستاده است. نقش سكه‌های پارس از زمان فرادات دوم (۱۳۳-۸۸ ق. م.) تحت تأثیر سكه‌های اشكانی قرار گرفت. نوشته سكه‌های پارسی در دوره ضرب سكه‌های ساسانی از سال تاجگذاری اردشیر اول (۲۲۴ میلادی) آغاز شد و در سال ۶۵۲ میلادی پایان یافته كه سال سقوط این سلسله است. در این مدت شاهان متعددی سلطنت كردند. بعضی از آنها چند ماهی بیشتر سلطنت نكردند و برخی مثل خسرو انوشیروان نزدیك به نیم قرن سلطنت كرده و سكه‌های متنوعی نیز ضرب نمودند .
باتوجه به سكه‌های پادشاهان مختلف می‌توان به بسیاری از وقایع و آداب و رسوم آنها آشنایی پیدا كرد و از آن جمله است سیمای شاهان، انواع تاج‌ها، تزئینات لباس، آرایش مو و چهره، خط و تحول آن، القاب شاهان، قدرت زمان سلطنت آنها و همچنین نام مراكزی كه در آنجا ضرابخانه داشته‌اند. از زمان سلطنت بهرام پنجم (۴۲۰-۳۹۱ میلادی) نام شهرها بر روی سكه ضرب گردید.
