كل علی كوسه؛ دادخواهی برای باران در چهار محال و بختیاری

در چهار محال و بختیاری در مواقع خشكسالی كه بارندگی دیر می‌شود یك نفر آدم كوسه (بی‌ریش و سبیل) را انتخاب می‌كنند و برایش ریش و سبیل می‌گذارند.
یك كیسهٔ چرمی بزرگ را نیز روی سرش قرار می‌دهند؛ لباس‌های گشادی به تنش می‌كنند و كیسه‌ای را هم روی دوشش می‌گذارند. سپس عدهٔ زیادی دور او را گرفته و با هم دسته‌جمعی به در خانه‌ها می‌روند و شروع می‌كنند به خواندن این شعر:
هـار هـار هارونـك   خدا بزن بارونك
سی او عیال دارون   خدا بزن بارونك
گندما كه زیر خاكن   ز تشنئی هلاكـن
هـار هـار هارونـك   خدا بزن بارونك
آنگاه شخصی كه به در خانه یا چادرش رفته‌اند، مقداری آرد یا گندم به آن‌ها می‌دهد، اما در ابتدای امر كمی آب روی سر آن‌‌ها می‌ریزد.
به همین ترتیب این كار تا شب ادامه پیدا می‌كند. بعد با آردهایی كه بدست آورده‌اند نان می‌پزند و در میان آن‌ها چوب كوچكی نیز پنهان می‌كنند، ‌آنگاه نان‌ها را تقسیم می‌كنند كه در حضور جمع خورده شود. كسی كه چوب از نانش در بیاید او را می‌گیرند و آنقدر می‌زنند تا یك نفر بیاید و ضمانت كند و بگوید كه مثلاً تا فلان روز باران می‌بارد. اگر تا روز تعیین شده باران نبارد ضامن او را كتك می‌زنند تا یك نفر دیگر بیاید و ضامن او شود. این كار تا آمدن باران ادامه دارد.