موقعیت دسترسی :
در حدود ۴۵ كیلومتری جاده اراك به بروجرد ، بین گردنه زالیان و دوجفت ، یك جاده فرعی نمایان است كه در ورودی آن تابلویی با متن ” به امامزاده عسگری خوش آمدید ” به چشم می خورد . این جاده را طی می كنیم . در طول مسیر ،از روستای تپه مولا و امامزاده عسگری می گذریم و در نهایت به روستای دره مراد می رسیم . نام روستای بعدی ،ده توشمال است . در سمت دیگر روستای دره مراد ،جاده ای است كه اگر آن را برویم ،خرابه های یك روستا به چشم می خورد كه نام روستا ” ده رضا علی ” می باشد . مردم ده رضا علی حدود ۴۰ سال پیش به علت خرابی ها و عوامل طبیعی ،به روستا های اطراف مهاجرت كرده اند و اكنون فقط خرابه ها و نشانه هایی وجود دارد كه نشان می دهد این مكان ،قبلا محل زندگی بوده است . تاریخچه روستای دره مراد به صدها و یا شاید هزاران سال پیش برگردد .
امكانات:
جاده ای وجود دارد كه كاملا آسفالت شده و مسیر دسترسی به روستا را نسبت به چند سال پیش ،خیلی راحت تر و سریع تر كرده است . لوله كشی آب نیز وجود دارد و مردم ،بیشتر از آب لوله كشی استفاده می كنند ، البته در پشت بام بعضی خانه ها ، تانكر آب برای مواقع ضروری ،نصب شده است . در روستا ،برق هم وارد شده و خانه های مردم مجهز به سیم كشی برق می باشد . اخیرا آنتن مخابراتی بر روی كوهی نزدیك امامزاده عسگری نصب شده است كه مردم از نعمت تلفن نیز برخوردار شده اند .ولی هنوز ،گاز از طریق لوله كشی نتوانسته پای خود را به روستا باز كند . پس مردم برای راه اندازی و استفاده از وسایل گاز سوز خود ،از كپسول های گاز استفاده می كنند . مورد دیگر اینكه در دره مراد فقط مدرسه ابتدایی وجود دارد و دانش آموزان برای ادامه تحصیل در مقاطع راهنمایی و متوسطه باید مسیر طولانی را تا روستاهای اطراف طی كنند .
آثار تاریخی :
بین روستای دره مراد و تپه مولا ،امامزاده ای وجود دارد كه به نام امامزاده عسگری معروف است . در كنار این امامزاده نیز یك گورستان قدیمی قرار دارد كه اهالی روستاهای اطراف ،اموات خود را در آنجا به خاك می سپارند . سنگ قبر های قدیمی نیز در گورستان یافت می شود كه تاریخ وفات آنها مربوط به ده ها سال پیش است . در مورد امامزاده عسگری ، توضیحات مفیدی در پست بعدی ،برای شما داده شده است كه امیدوارم آن را نیز مطالعه بفرمایید.
آب و هوا:
دره مراد از نظر آب و هوا در شرایط جوی نسبتا خوبی واقع شده است و هوای خنكی دارد و تقریبا هوای آن ،چهار فصل است .
جمعیت :
در روستای دره مراد حدود ۳۵ خانواده زندگی می كنند كه جمعیتی حدود ۱۶۰ نفر را تشكیل می دهند . این تعداد نفرات ،در فصل تابستان ،به علت سفر تابستانی ساكنان قبلی كه به تهران مهاجرت كرده اند ،بیشتر می شود .
خوراك :
غذاهای معمولی كه ما مصرف می كنیم ،آنها هم مصرف می كنند . از جمله : آش ،برنج ،آبگوشت و غذاهای متنوع و خوش مزه ایرانی دیگر . شیری كه تازه از گاو می گیرند ، مزه بسیار خوبی میدهد، انگار طراوت و شادابی در لحظه خوردن شیر ،به تك تك سلول های بدنت تزریق میشود . وسایل و مواد خوراكی و ضروری را وانت از شهر بروجرد به روستا می آورد و مردم می خرند و استفاده می كنند . كسانی هم كه وسیله نقلیه دارند ، خودشان به شهر می روند و تهیه می كنند .
پوشاك :
لباس هایی كه معمولا همه ایرانیان می پوشند ،آنها هم به تن می كنند . لباس محلی شان هم شلوار كردی و … می باشد . مسلما لباس های محلی ،نسبت به لباس های شخصی و شهری ،آزاد تر هستند .
لهجه :
اهالی روستا با لهجه زیبا و شیرین لری سخن می گویند . البته لهجه هر روستا تفاوت های خیلی كمی نسبت به روستاهای همجوار و یا شهر بروجرد دارند كه چیز چشمگیری نیست . این را هم باز گو كنم كه شهری ها و فارسی زبانان ،حرف های آنان را تقریبا می فهمند .
محصولات :
اهالی روستا ،باغات و محصولات متنوعی دارند كه از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره كرد :گندم ، گردو ، بادام ، جو ، انواع انگور ، كشمش ، كدو تنبل ، كدو ، بادمجان ،سیب ، خیار ، خیار چمبل ، گوجه فرنگی ،گلابی ، آلو ، لوبیا سفید ، لوبا قرمز ، نخود ،عدس ،كشك ، عسل ، روغن حیوانی ، كره ،شیر ،ماست ،پنیر ،كتیرا و … . این محصولات را ، هم خودشان مصرف می كنند و هم به فروش می رسانند .
وسایل گرمایشی :
كرسی ،بخاری برقی ، بخاری گازی ،بخاری زغالی ، اجاق گاز ،آبگرمكن و …
وسایل سرمایشی :
پنكه سقفی ،پنكه زمینی ،یخچال و …
آب آشامیدنی :
دولت بر روی چشمه ای به نام ” هُرهُره ” در پشت روستا ،چاهی زده كه آب آن توسط پمپ به منبعی بالای روستا منتقل می شود و مردم در خانه هایشان از آب لوله كشی استفاده می كنند .
رودخانه :
از مكانی بالاتر از روستای تپه مولا ،یك رود سرچشمه می گیرد كه پس از طی تپه مولا ،از كنار دره مراد هم می گذرد و به سمت روستای ده توشمال می رود . این رودخانه در فصل بهار ، پر آب تر از همه فصول می شود و طراوت و سرسبزی را برای روستا به ارمغان می آورد . همچنین ماهی های زیادی در آن رودخانه زندگی می كنند .
مسجد :
در وسط روستای دره مراد ، یك مسجد قرار دارد كه اهالی در آنجا با خدای خود راز و نیاز می كنند و عبادات خود را انجام می دهند . همچنین در ماه محرم ، در مسجد عزاداری برپا می شود و مردم از محرم بهره لازم را می برند .
طریقه زندگی :
بعضی از مردم در خانه های قدیمی كه از كاه گل و چوب ساخته شده است ، اوقات می گذرانند ولی در طی دو سه سال اخیر ،تعداد زیادی از مردم ،خانه های خود را با وامی كه دولت می دهد از نو ساخته اند و هنوز هم در حال ساخت هستند . خانه های جدید ،مانند خانه های شهری می باشد و همه امكانات آن را داراست . زمین های كشاورزی معمولا دور از روستا واقع شده اند . مردم در فصل بهار و تابستان به فعالیت و كار می پردازند و در پاییز و زمستان معمولا كاری به آن صورت ندارند و بیشتر استراحت می كنند .
حیوانات :
در زیر هر خانه ،یك طویله تعبیه شده است كه حیواناتی مثل گاو ،گوسفند ، مرغ ،خروس ، الاغ و … در آنجا نگهداری می شوند . در اطراف روستا ،حیوانات وحشی از قبیل گرگ و گراز نیز وجود دارد كه بعضی مواقع ، گرازها به صورت گله ای به باغات و مزارع حمله می كنند و محصولات زراعی و كشاورزی را از بین می برند . حیوانات دیگری مثل كبوتر ،گنجشك ، كلاغ ،موش و جوجه تیغی نیز در حاشیه های روستا زندگی می كنند .
امكانات رسانه ای :
اهالی روستا چند سالی است كه از تلویزیون و دستگاه های سی دی و دی وی دی بهره می برند و معمولا شبكه یك و دو و سه را می توانند تماشا كنند . همچنین از رادیو و دستگاه ضبط و پخش نیز استفاده می كنند .
بهداشت :
در روستای دره مراد ،خانه بهداشت ساخته نشده است ولی در روستای تپه مولا وجود دارد . دره مراد از نظر بهداشت در سطح متوسطی قرار دارد . مردم برای استحمام و آب گرم از آبگرمكن های نفتی و گازی استفاده می كنند . حمام عمومی را در روستا در اصطلاح محلی ” خزینه ” می گویند كه مانند استخر بوده و آن را پر از آب می كردند و داخل آن می رفتند و خود را شست و شو می دادند . اما اخیرا حمام عمومی را به صورت دوشی كرده اند كه مردم در زیر دوش ،غبار از تن می زدایند . البته بیشتر مردم در خانه خودشان حمام و دستشویی و سرویس بهداشتی دارند
