پارك سیفیه ملایر (باغ تاریخی سیفیه) یكی از قدیمی‌ترین پارك كشور است كه در سال ۱۳۰۴ توسط عبدالمحمد میرزا سیف‌الدوله یكی از نوه‌های فتحعلی شاه كه در آن زمان حاكم ولایت ملایر بود احداث شد. این بوستان در شمال شرقی ملایر و در دامنه كوه گرمه ساخته شده‌است. مساحت آن در حدود ۱۰ هكتار است. این بوستان دارای درختان چنار كهنسال برای ایجاد سایه، حوضچه‌ها و آبنما و جنگل مصنوعی بر روی تپه‌ها است. این پارك توسط مهندسان ایتالیایی طراحی و ساخته شده است. در آن زمان نهاوند و تویسركان یكی از توابع ملایر بوده است. بوستان سیفیه دارای دو استخر، یك مسجد و یك ساختمان كه محل سكونت سیف‌الدوله بوده‌است. آب مورد نیاز آن از طریق احداث قناتی در ۸ كیلومتری زرك توسط مقنیان یزدی از كوههای اطراف به محوطه پارك انتقال یافت. مجموعه پارك و مقبره سیف الدوله تحت عنوان باغ ایرانی در فهرست آثار تاریخی و ملی ایران به ثبت رسیده است. پارك سیفیه یكی از قدیمی‌ترین و زیباترین پارك‌های غرب كشور است كه در سال ۱۳۰۴ توسط سیف‌الدوله یكی از نوه‌های فتحعلی شاه كه در آن زمان حاكم ولایت ملایر بوده و توسط مهندسان ایتالیایی طراحی و ساخته شده است .این پارك زیبا در شمال شرقی شهرملایردر دامنه كوه گرمه قرار دارد. در زمان قاجاریه شهرستان ملایر شهر جدیدالتاسیسی بوده است وفاقد امكانات رفاهی لازم بوده است. بنابراین حاج سیفدواله تصمیم به احداث این پارك تفریحی گرفت . آب وهوای گرم موجب شد كه سیف الدوله زمینی خریداری و از مهندسین ایتالیایی برای احداث باغ با موافقت ناصرالدین شاه كمك گرفت ،این پارك دارای درختان چنار كهنسال برای ایجاد سایه ،حوضچه‌ها و آبنما وجنگل مصنوعی بر روی تپه‌ها می‌باشد . البته معماری باغ ایرانی ازسابقه ای دیرینه درمعماری ایران برخوردار است و قدمت آن به بیش ازاسلام باغهای پاسارگاد دوره هخامنشی می‌رسد . گمان میرود كه معماری باغ سیف الدوله به تاثیرپذیری ازسنت باغ سازی رایج دراواسط دوره قاجارو به تاثیرپذیری ازعناصرپایداری معماری ایرانی شكل گرفته است است بر طبق تحقیقات نظام شكل گیری باغ ایرانی درطی دوره‌های مختلف مبتنی بردیدگاه‌های دین اسلام و فرهنگ ایرانی است و همچنین تاثیر پذیری ازسنت باغ سازی قبل ازاسلام ایران متاثر از دین زرتشت می‌باشد و دو عنصرمهم پایدار معماری ایرانی یكی پرهیز ازبیهودگی و دیگری درونگرایی درطراحی باغ سیف الدوله رعایت شده ست. این پارك زیبا دارای درختان چنار كهنسال حوضچه‌ها و آبنما و آبشار ،جنگل مصنوعی بر روی تپه‌ها ، دریاچه مصنوعی ، شهر بازی، سینمای ۴ بعدی، و مسجد می‌باشد. این بوستان دارای دو استخر است ودارای مسجدی است كه توسط سیف الدوله احداث شده است وساختمانی كه ظاهرأ محل سكونت بانی آن بوده است.از آنجایی كه مهندسین آن ایتالیایی بوده اند این پارك به شكلهای صلیبی وبیضی ساخته شده است . آب مورد نیاز باغ را سیف الدوله با احداث قناتی در ۸ كیلومتری پارك توسط مقنیان یزدی از دامنه كوههای اطراف به محوطه پارك توسط كانالهای انتقال داده اند . در محوطه درونی باغ كوشكی قرار دارد كه جلوی آن حوضچه ای است كه در حال حاضر طرح آن توسط یك سنگ تراش اصفهانی تغییر كرده است . مجموعه باغ به علت حملات اشرار دارای حصار و چهار برج در چهار گوشه آن بود است كه هم اكنون بقایای از دیوارهای حصار باغ كه با خشت و گل ساخته شده دیده می‌شود. از چهار برج آن یك برج قلعه گونه ای باقیمانده است كه با خشت و آجر و با پوششی از كاه گل ساخته شده و پوشش سقف آن چوبی است. مقبره سیف الدوله كه از واقفین بزرگ استان همدان محسوب می‌شود در ضلع شرقی این پارك قرار گرفته است. بام ملایر كه بعنوان بزرگترین پروژه توریستی در استان همدان در حال ساخت می‌باشد از تپه‌های شمال پارك سیفیه آغاز می‌شود. قدیمی ترین بوستان طبیعی غرب كشور بوستان سیفیه ملایر است كه در شمال شرقی این شهر در دامنه كوه گرمه قرار گرفته ودر مساحتی در حدود ۱۰ هكتار بنا شده است. این بنا در سال ۱۳۰۴ توسط سیف الدوله (نوه فتحلیشاه ) در زمان حكومتش بر ولایت ملایر و تویسركان احداث شد. یكی از علل بوجود آمدن این بنای قدیمی بدین شرح بوده است : در زمان قاجاریه شهرستان ملایر شهر جدیدالتاسیسی بوده وفاقد امكانات رفاهی لازم بوده است.بنابراین حاج سیفدواله تصمیم به احداث این پارك تفریحی گرفت. دلیل دیگر اینكه آب وهوای گرم موجب شد كه سیف الدوله زمینی خریداری و از مهندسین ایتالیایی برای احداث باغ با موافقت ناصرالدین شاه كمك گرفت ،این پارك دارای درختان چنار كهنسال برای ایجاد سایه ،حوضچه ها و آبنما وجنگل مصنوعی بر روی تپه ها می باشد. این بوستان دارای دو استخر و همچنین مسجدی است كه توسط سیف الدوله احداث شده است وساختمانی كه ظاهرا محل سكونت بانی آن بوده است. از آنجایی كه مهندسین آن ایتالیایی بوده اند این پارك به شكلهای صلیبی وبیضی ساخته شده است و آب مورد نیاز آن از طریق احداث قناتی توسط مقنیان یزدی از كوههای اطراف به محوطه پارك انتقال می یافته است.