از سال های دور ، پادشاهان وشوالیه ها برای حفاظت از خود و نیروهایشان در برابر حملات دشمنانشان، به ساخت بنا هایی دارای استحكامات نظامی به نام قلعه اقدام نموده و در آن سكونت داشتند. در معنای مفهومی قلعه این گونه بیان شده است كه در این بناها سربازان وسپاهیانی برای حفاظت از حاكم و كماندارانی برروی برج های آن برای دیدبانی هستند. از جمله قلعه های ایرانی كه نشان از تاریخ و تمدن كهن ایران زمین دارد قلعه تاریخی مسك در استان خراسان جنوبی می باشد. این قلعه در روستای مسك از توابع شهرستان درمیان در دوره صفویه بنا شده و در دوره معاصر به شماره ۸۲۷۷ در فهرست آثار ملی كشور ثبت شده است. این بنا دارای پلان های چهارضلعی مشتمل بر حصار، ۹ برج، دروازه ورودی و معماری داخلی است. دروازه ورودی قلعه در ضلع جنوبی با آجر ایجاد شده است به علاوه در طرفین آن ۲ برج مدور وجود دارد. از فضاهای داخلی قلعه بخش های كمی باقی مانده كه طاق ها، درگاه ها، بخاری های دیواری، اتاق ها و دالان ها كمی قابل تشخیص است. به گفته یكی از معتمدان روستا، در زمان قدیم كه روستا امنیت كافی نداشت مردم درون قلعه زندگی می كردند تا از حمله دشمنان در امان باشند و هنوز هم آثار خانه ها درون قلعه كاملا مشهود است. در سال های اخیر این بنای سترگ تاریخی به حال خود رها شده و اقدام های مرمتی و حفاظتی خاصی در آن انجام نشده است البته دیوارهای این بنای تاریخی حدود ۱۰ سال پیش توسط میراث فرهنگی مرمت شده است ولی این روزها وضعیت خوبی از نظر ماندگاری در برابر بارندگی های سالانه و شرایط جوی ندارد و هر چه می گذرد قامت قلعه خمیده تر و فرسوده تر می شود. سال ۱۳۲۸ توسط علامه فرزان در قلعه مدرسه ای ایجاد شد كه تا چند سال پیش مورد استفاده قرار می گرفت اما در حال حاضر این مدرسه به تالار زرشك خشك كنی تبدیل شده است. به گفته معتمدان روستا، این قلعه چندان مورد توجه نیست و رو به فراموشی و تخریب گذاشته است.