شادیاخ پس از سال ۲۱۵ هجری ، شادیاخ دارالسلطنه یا دارالعماره نیشابور شد . امیران و حاكمان آن روزگار در شادیاخ به ساختن كاخ و عمارت پرداختند. یكی از آنها كه بر روی خرابه های كهن تر ساخته شد همین عمارت بود . این بنا در زمان سلجوقیان بنیان گرفت و در روزگار خوارزمشاهیان هنوز مورد استفاده بود . شاه نشین این عمارت نشان از معماری روزگار سلجوقیان دارد. بنایی دارای ۴ ایوان یا چلیپا كه به آن بنای چهار ایوانی یا چهار چلیپایی می گفتند. بعد از حمله مغولها بر روی خرابه های شادیاخ سازه های معماری با دیوارهای ناپایدار ایجاد شد وبه مردم آواره نیشابور پناه داد یكی از دلایل محكم ما برای این ادعا وجود عارضه هایی مثل این سفال مشخص فیروزه ای رنگ دوره سلجوقی است كه بر میانه گل دیواره ناپایدار عصر ایلخانی مشاهده می شود.