هنر دیار باران شرایط خاص جغرافیای روستای طهماسب گوابر هوای مرطوب و كوه های پوشیده از بوته های چای و درختانی چون پرتغال، نارنج و بوته های تمشك و پوشیده از جنگل و مناظر زیبا و رنگارنگ. سنت و آداب و رسوم این روستا جامعه تفكر بینش كشاورزان چایكار و تولید كنندگان و نیز محیط جغرافیایی و طبیعت رابطه مستقیم و بسیار نزدیك دارد به همین جهت از صنایع دستی در نقاط مختلف روستا لباس های محلی گیلان با وجود زیبایی خاص و ویژه آن به دلیل پوشش مناسب با عقاید مذهبی و دینی ما نیز سازگار است. روسری و سربند (لچك) پیراهن یا جمه، جلیقه كت، الجا قبا، دامن شلیته، شلوار و چادر كمر از بخشهای اصلی لباس محلی زنان این روستا است الجا قبا پوشش دوخته شده ای از مخمل یا پارچه چادر شب است كه پوشش زنان در باغات شلیته یا كوتاه تومان (تنبان)، دامنی كوتاه و پرچین است «گرد تومان» نیز می گویند (قاسم آبادی). دامن دراز تومان (تنبان) واژه ای است كه برای دامن بلند چین دار در مركز و شرق گیلان استقاده می شود. در غرب گیلان تالشی ها آن را «شلاار» می گویند. چادر كمر «چادر شب» پوششی است كه بانوان روستای ما آن را به كمر می بندند بانوان ساكن جلگه به آن «كمر دبد» می گویند. بانوان چادر را هنگام كار كشاورزی مثل چیدان برگ سبز چای، نشا كاری و …. به دور كمر می بندند
لباس محلی زنان طهماسب گوابر همچون سایر زنان نوحی مختلف ایران از لباس های مختلف متناسب با شرایط آب و هوایی و روزهای خاص سال استفاده می كنند شلیته یا چرخی شلوار، تمبون قمبلی تمبان تنگه تمبان یا پشمبال، نیم ساق، جومه، نیم تنه، چادر شو، چادر قد، پاتوئه از این جمله هستند كه هر كدام كاركرد مختلفی دارند. مردان این دیار نیز البسه و كلاه های مختلفی دارند كه عبارتند از جومه یا جامه شلوار یاتمان یا پشمبال، نیم تنه، چوخت قبایا، علیجه یا سرداری، لباده، شولا، بوشلوق، پستك كلاه نمدی، كلاه گوشی، پوستین كلاه، شب كلاه، كلاه سنگسری، مندل، جرب، چاروق.
