گوراجوب در حقیقت دهستانی است متشكل از پنج روستا به نامهای (۱)گوراجوب مرادبیگ{ كه محوریت و اصلیت آن است}.(۲)گوراجوب قشلاق.(۳)گوراجوب باباكرم.(۴)گوراجوب زیدعلی.(۵)گوراجوب صفرشاه كه در منطقه گوران در غرب استان و شهر كرمانشاه و از توابع بخش گهواره-شهرستان دالاهو- میباشد.فاصله گوراجوب مرادبیگ تا جاده اصلی كرمانشاه-قصر شیرین در شمال آن واز گذر تنگه گول و جاده فعلی سد مخزنی زمكان ۱۹كیلومتر است.این جاده و تنگه گول در حدود ۵ كیلومتری شهرستان دالاهو(كرند سابق) ازسمت اسلام آباد غرب لست.در اصطلاح رایج محلی این روستاها به نامهای :(۱) گوره جو. (۲) قشلاخ. (۳) باوه كرم. (۴)زیه لی {با لام مخصوص كردی}. (۵)صفرشه معروف بوده و مشخص می شود.
با توجه به شرح كلی ای كه در ادامه به آن خواهیم پرداخت، این روستاها اجزاء و قبایل گوراجوب با محوریت گوراجوب مرادبیگ هستند.حتی در اصطلاح محلی به منظور تفكیك و مشخصه،گوراجوب مرادبیگ را “گوره جو گوره” می نامند.گویش منحصر به فرد گوراجوبی “موای موای” كه به عقیده محققان و پژوهشگران و به روایت سینه به سینه پیشینیان در ایران باستان رایج كل گوران بوده است كه فقط در گوراجوب مرادبیگ حفظ شده و باقی مانده است.گوران منطقه ای باستانی به وسعت استان كرمانشاه و بخشی از استانهای حومه آن بوده و دامنه آن تا بخشی از كردستان عراق نیز بوده است.
