شب یلدا در زبان مازندرانی «چله شو» خوانده میشود. و شب نخست این چهل شب را «گت چله» میگویند.در این شب، زنان خانه از صبح روز آخر پاییز مشغول به كار میشوند، آنهاخانه را برای برپایی مراسمی سنتی آماده می كنند، همه خانوادهها برای شام حتما پلو میپزند. در اعتقادات مازندرانیها شب یلدا شب مهم و پرشگونی است و همه افراد خانواده دور هم جمع می شوند و با خوردن هندوانه، ماست، میوه و آجیل(گندم بوده داده، نخود برشته، تخم هندوانه و كدو، بادام، پسته، كشمش، انجیر و توت خشك)، و برخی میوههای محلی مانند كِنِس سرمای فصل زمستان را از خود دور می كنند. یكی از مهمترین و خوشمزه ترین شیرینیهای مازنیها در این شب «پشت زیك» است كه با كنجد و شكر درست می شود. آنها معتقدند كه با خوردن ماست یا هندوانه در شب یلدا، هرگز در زمستان سردشان نخواهد شد. بسیاری از خانواده ها در شب یلدا، پس از خوردن شام، برای شب نشینی شب یلدا به خانهً خویشاوند بزرگتر می روند. قبل از تناول شب چره، پدر خانه لای قرآن را می گشاید و یك صفحه از آن را قرائت می كند، سپس برای اموات خود و اهل محل درخواست آمرزش از درگاه خداوند می كند. پیران اعتقاد دارند كه در این شب زمین نفس می كشد و از این به بعد روزها به اندازه یك جو بلند شده و شب ها كوتاه می گردد. در روستاهای مازندران با اعتقاد بر اینكه خیرات كردن در اول شب زمستان موجب زیاد شدن روزی می شود با كمك كردن به فردی كه معروف به «آل» است و با سیاه كردن صورت خود و پوشیدن لباسی كه هویتش معلوم نشود با رفتن به درب خانه های مردم برای نیازمندان آذوقه زمستان را جمع آوری میكند. خواندن داستان های مازندرانی،شعرهای امیرپازواری شاعركهن مازندرانی یاامیری خوانی وگرفتن فال حافظ و فال گردوازمهمترین مراسم یلدا در مازندران است. همچنین در این شب تازه دامادهابغچه ای شامل تمام چیزهایی كه برای شب چله لازم است، به اضافه ماهی و مرغ بعد از غروب آفتاب به خانه همسر آینده خود میفرستد