اقوام كرد، لر و تركی كه در زمان نادرشاه افشار از محل زندگی خود به كلات نادر در استان خراسان كوچانده شدند، هنوز عادات فرهنگی خود را حفظ كرده اند. كوهستانی بودن منطقه كلات و دور بودن آن از دیگر مناطق استان خراسان، باعث شده كه فرهنگ مردم این منطقه هنوز بكر و دست نخورده تر نسبت به سایر فرهنگ ها بمانند. زنان كرد هنوز از لباسهای ابریشمی با مدلهای مخصوص خود استفاده می كنند و این غنای فرهنگی و گوناگونی لباس ها در زمان شادی ها و عروسیها بیش از همیشه به چشم می خورد. «چنگه» یكی از این انواع لباس است كه روی آن سكه دوخته می شود. دو روستای كردنشین كلات نادر به نامهای «زاوین»و «سینه كهنه» از مهمترین مناطق پرورش ابریشم و دوخت پارچه های ابریشم است و این پیشه كهن مردم این سرزمین بوده است. عشایركلات هنوز هم از غذاهای سنتی خود كه غالبا لبنیات وگوشت است، استفاده میكنند. غذاهای سنتی اقوام مختلف نه تنها در میان روستانشینان و عشایر كلات،كه در میان مردم شهرستان كلات نیز رواج دارند. یكی دیگر از رفتار فرهنگی كه از گذشته دور در این منطقه باقیمانده است، «تمنای آب» نام دارد كه نیایشی برای باریدن باران در سالهای خشك است. بنا به این رسم، به چوبی لباس مستعمل تن می كنند و بچه ها دنبال كسی كه چوب را حمل می كند به كوچه ها و در خانه‌ها می روند. هركسی كه در خانه را باز می كند، یك كاسه آب روی این عروسك می ریزد و خوراكی به بچه ها می دهد. با این مواد غذایی در مسجد غذایی پخته می شود و به این ترتیب از خدا می خواهند كه باران ببارد. «عاشیق»ها، نوازندگان دوره گرد آذربایجان نیز پس ازكوچ اجباری به كلات نادر، همچنان در میان فرهنگ مردم دیده می شوند. آن ها هنوز از سازهای سنتی خود استفاده می كنند.