مشك زنی زنان عشایر

مشك زنی دوغ برای كره گیری در همه جای ایران چه در میان عشایر و روستاییان و چه در میان جنگل نشینان از كارهای مختص زنان است و درهمه جا زنان ترانه هایی دارند كه هنگام مشك زنی همراه با حركت مشك زمزمه می كنند و نوایشان با حركت آن در هماهنگی بسیار دلچسب و مطبوعی است. كه در عین حال فریاد رنج عمیقشان را نیز در بر دارد. زنان در جامعه ی عشایری دوشادوش مردان به كار و فعالیت مشغولند و انجام برخی از كارهای طاقت فرسا مانند مشك زنی را خود به تنهایی و بدون همكاری مرد خانواده خود بر عهده می گیرند. زنان عشایر فارس در هنگام زدن مشك ترانه هایی نیز با خود زمزمه می كنند كه به گوشه ای از آن در ذیل اشاره می شود: مشكی ، مشكی ، مشكونه ، بند مشكم قیطونه ، دوغش مال چی پونه ، مسكه ش مال دیوونه، رنجش به ما می مونه، مشكی زدم نالیدم، چنگال كردم مالیدم، چنگال مو آبدار شد ، زن ارباب بیدار شد، هی جان، هی جان، جانم مشك ، جانم ، به قربانت گشت .