كَپَر نام گونه‌ای اقامتگاه سایه‌بانی در جنوب و جنوب شرق ایران و از جمله مناطق مختلف بلوچستان (استان سیستان و بلوچستان ) است .آنهایی كه در فصل تابستان و گرما به پشت رودخانه می‌رفتند و در نخلستانهای خودشان در موسم ثمر نخل چند ماه در آنجا می‌ماندند، چند كپر می‌ساختند یكی برای نشستن در سایه آن، دیگری برای سایه‌بان ظرف آب، و دیگری برای مطبخ، همچنین در كنار زمینهای كشاورزی خود و حتی به علت كمبود درآمد جهت ساخت خانه و منزل برای نشیمن و زندگی درآن كپر می‌ساخته‌اند.ساختن كپر در گذشته بیشتر رایج بوده و تا كنون افراد فقیر و حاشیه نشین از كپر (لوگ) بعنوان منزل مسكونی خود استفاده می كنند و برای ساختن این نوع منزل مسكونی از شاخه نخل خرما و شاخه نخل وحشی (داز) استفاده می‌شود و شكل ظاهری این نوع منزل مسكونی گرد می‌باشد.