ایل قشقایی یكی از ایلات مهم ترك زبان ایران است :مركز اصلی این ایل فارس است . قشقایی ها در دوره های مختلف بتدریج به این سرزمین كوچیده و در آن ساكن شدهاند . عروسی در این مراسم همیشه پر از رنگ و شادی است. این مراسم جزوی از میراث معنوی عشایر است. میراثی كه امروزه در همه دنیا پاس داشته می‌شود و یكی از بزرگترین گنجینه ها برای جلب گردشگری است. ازدواج از دیدگاه جامعه ایل قشقایی لازم و مجرد بودن گناه است. بیشتر ازدواج ها به میل و خواست والدین انجام می گیرد و جوانانی كه تن به ازدواج ندهند به هر طریق و یا دلایل مختلف زیر فشار قرار می گیرند. ازدواج در بین مردم قشقایی تنها به خاطر عشق و عاشقی نیست. دوست داشتن جنبه شهوانی ندارد بلكه خصوصیات ذاتی، فرهنگی و اجتماعی آنها است. داشتن فرزندانی شایسته و بخصوص اولاد ذكور در ایلات و در جمع خانواده از نظر اقتصادی به عنوان یك نیروی انسانی، نقشی بسیار مهمی دارد چون منبع درآمد خانواده است و حتی بچه های كوچك هم قادر به كار و كمك به خانواده هستند. كسانی كه پسر ندارند اجاقشان كور است و با اجبار و درخواست پدر و مادر برای مردی كه پسر ندارد، زن دوم می گیرند. نود درصد ازدواج های دوم در ایل فقط به جهت نداشتن اولاد یا اولاد ذكور است. گاه زنان به خاطر فرزند پسر، شوهران خود را وادار به ازدواج می نمایند و بسیار دیده شده است كه زن برای شوهرش به خواستگاری می رود.هرچند كه این میراث در ایران دارد فراموش می‌شود و ماندگاری اش در طول تاریخ گره خورده به تصمیم مسئولان برای صیانت از آنها در گردنه‌های سخت زندگی امروز كه به سرعت به سمت گسترش وسیع شهرها پیش می‌رود.