روستای كندهر

روستای كندهر یكی از روستاهای استان كرمانشاه واقع در ۴۵ كیلومتری شهرستان اسلام اباد غرب ار توابع بخش حمیل می باشد.

مختصات طول و عرض جغرافیای این روستا برابر است با ۳۳,۵۳,۱۱.۸۷ در جه شمالی و ۴۶,۵۲,۳۰.۰۵ درجه شرقی ودر بلندی ۱۳۳۵ متری از سطح دریا قرار دارد.

آب وهوای این روستا معتدل و نیمه خشك و میزان بارندگی در آن تقریبا ۴۴۱ میلیمتر میباشد.

به جرعت می توان گفت این روستا بزرگترین و در عین حال زیبا ترین روستای منطقه میباشد.

مردم این روستا دارای گویشی خاص فرهنگی غنی و اداب و رسوم خاصی میباشند.

كلمه كندهر در لغت نامه به معنی تپه خاك معنی شده است شاید انتخاب این اسم یه خاطر وجود تپه خاك موجود در روستا باشد.

كلمه كندهر در لغت نامه دهخدا نیز به این صورت معنی شده است:

((كندهر : كندهر. [ ك َ دَ هََ ] (اِخ ) دهی از دهستان هرسم است كه در بخش مركزی شهرستان شاه آباد واقع است و ۱۵۰۰ تن سكنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۵). | لغت نامه دهخدا.))

بیشتر مردم این روستا به شغل تجارت و دادو ستد مشغول میباشد،به طبع در كنار این شغل كشاورزی و دامپروری را كه نیز از ملزومات یك روستا میباشد را نیز انجام می دهند.

محصولات عمده كشاورزی این روستا گندم ، جو و نخود میباشد.

در باره طبیعت این روستای زیبا می توان به وجود درختهای بلوط .كوهای بسیار زیبا و چشمهای طبیعی موجود در كوها و خود روستا اشاره نمود.

پیشینه این روستا به گفته برخی از اهالی كه مرج گفتهای انها كتاب كوچ نشینان زاگرس است بر می گرد به ۱۵۰۰ سال قبل از میلا مسیح .

در طول تاریخ این روستا كه دست خوش حوادثی همچون جنگ غارت و چپاول قرار گرفته است,در برخی از كتابهای قدیمی اشاره ای به این روستای كهن شده است كه در هنگام لشكر كشی ایلامیها به پارس به این روستا حمله و این روستا را غارت كردند.

این روستا در قدیم مركز حكومت بوده وبرای اثبات این ا دعا میتوان به وجود قلعه خیرالله خان كه هنوز هم سالم وجود دارد اشاره كرد،این قلعه محل سكونت و كتنرل رعایای این روستا بوده است.

وجود یك حسینیه یا تكیه در این قلعه نتنها زیبایی وصف نشدنییی به این قلعه با شكوه بخشیده بلكه گواهی است بر رفعت صاحبان این بنای تاریخی و ارادت مردمان این دیار به اهل بیت است.

حكومت یا اداره این روستا در قدیم به صورت اربابی یا خان ورعیت بوده است.

ساكنان این روستارا سه تیره اصلی كرت كن ، ناصری و كردوشوان تشكیل داده اند.

مردمان این روستا را بیشتر با نام خانوادگی احمدیان ، احمدی و ناصری می شناسند البته لازم به ذكر است كه نامهای خانوادگی دیگری نیز در این روستا هست از قبیل: طهماسبی ،پشتی ،پشت چمن، زندی ،ازاد فر، پیسر، هاشمی ، موسوی، جلیلیان ،بازیار.سیدی

مشاغل سنتی هم در این روستا دارای رنگ ولعاب خاص خود است وجود كارگاه نمد مالی و كار گاه اهنگری در این روستا باعث شده كه بعضی از نیازهای مردم توسط خود اهالی تامین شود.

این روستا با توجه به محل قرار گیری آن در استان مرزی كرمانشاه و نزدیكی به نوار مرزی در طول ۸ سال جنگ تحمیلی متحمل خساراتی شد و خاطراتی از جنگ را در خود دارد.و در طول جنگ این مردمان دلیر در راه دفاع از وطن و میهن اسلامی شهیدانی را تقدیم این اب وخاك كردند.