گیشیگان یكی از روستاهای بخش راین در جنوب غربی كرمان است كه در دل طبیعت سرسبز آرمیده است. این روستا از مركز شهر راین۳۰ كیلومتر فاصله دارد و دارای چشمه دائمی ، آب لوله كشی ، برق ، جاده آسفالته ، مدرسه و مركز مخابرات میباشد. شغل اصلی ساكنان روستا كشاورزی و محصول عمده آنها گردو و باغات میوه است. البته برخی خانواده ها با داشتن تعداد محدودی گاو ، شیر و ماست مورد نیاز محل را تأمین مینمایند.زمانی گیشیگان بیش از ۷۰ خانوار داشت اما از سال ها پیش كاهش رونق كشاورزی و دامپروری از یك طرف و ادامه تحصیلات وكار در صنعت از طرف دیگر باعث شد بسیاری از اهالی به شهر بخصوص كرمان مهاجرت كنند.
اهالی گیشیگان از قدیم جزء باسوادترین مردم منطقه و از نظر سطح تحصیلات و فرهنگ بسیار پیشرو و روشنفكر بوده اند.بسیاری از فرزندان این روستا در رشته های مختلف پزشكی و مهندسی در معتبرترین دانشگاه های كشور تحصیل كرده و در بخش های مهم علمی و اداری و صنعتی شاغل اند.
گیشیگان بدلیل داشتن چشم اندازی بسیار زیبا و منحصر بفرد در منطقه و داشتن مردمانی با فرهنگ و مهمان دوست ،از دیر باز مورد توجه مسافران و گردشگران قرار داشته است بخصوص پس از ساخت سد كه زما كه موجب افزایش چشمگیر بازدیدهای مسافران شده است. جنگل انبوه و سرسبز ، رودخانه و آبگیرهای مناسب، باغ های گردو ومیوه بخشی از زیبایی های كم نظیر طبیعت گیشیگان است.
چشم انداز زیبای گیشیگان موجب استقبال گسترده گردشگران و افزایش ساخت ویلا در اطراف این روستا در چند سال اخیر شده است
گیشیگان از نظر گردشگری
گیشیگان از نظر گردشگری ظرفیت های مناسبی دارد. آب و هوای مناسب به همراه باغات روستا، درختان قدیمی و از همه مهمتر قرار گرفتن رودخانه در مسیر این روستا از جمله مهمترین پتانسیل های روستا می باشد.
با توجه به محدودیت فضای روستای گیشیگان، در صورت ایجاد امكانات مناسب اقامتی در روستای گیشیگان، بسیاری از گردشگران ترجیح می دهند كه بعد از بازدید از روستای برای اقامت روستای گیشیگان را انتخاب نمایند.
ماههای اردیبهشت تا شهریور بیشترین گردشگران وارد منطقه می شوند و طبق گفته افراد محلی روزانه حدود ۱۵۰ ماشین به محدوده وارد می شود كه اوج ورود گردشگر در اواخر هفته و روزهای تعطیل می باشد.
با توجه به این زمینه ها، اما متأسفانه در حال حاضر روستای گیشیگان نتوانسته استفاده های خوبی از ورود این گردشگران ببرد و تنها خدماتی كه به گردشگران ارائه می شود ۲ بقالی(طوطی و حسین جان ) كنار جاده است كه وجود دارد و به جز آن در حال حاضر هیچ امكانات اقامتی و پذیرایی در روستا وجود ندارد و عملاً گردشگری نقشی در اقتصاد روستا ندارد.
