این اثر در تاریخ ۷ مهر ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۶۱۵۶ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در ۱۵ كیلومتری شمال غرب تكاب و در كنار جاده كنونی شاهین دژ ـ تكاب و بر روی رودخانه ساروق از شعبات زرینه رود ساخته شده است . قدمت أین پل به دوره صفوی میرسد . أین پل بطول ۵/۶۲ متر ( با احتساب دو انتهای آن ) و عرض آن ۴۰/۶ متر می باشد و دارای سه دهانه یا چشمه طاق بزرگ و ۲ عدد چشمه طاق كوچك بر روی پایه ها با قوس جناغی است . جهت پل شمالی ـ جنوبی است . بستر این پل بعلت رسوبی بودن كف رودخانه و سست بودن خاك توسط سنگهای لاشه صاف و تخته سنگهای تراشیده سنگ فرش شده است . اندازه پایه های پل ۵/۴ * ۵/۶ متر می باشد كه دیوارهای خارجی آنها با سنگهای مكعب تراشیده شده چهارگوش در اندازه های متفاوت ساخته شده است و داخل دیوارهای پایه ها یعنی قسمتهای وسطی پایه را با سنگهای لاشه و قلوه سنگ پركرده اند . چشمه طاق ها با طاق جناغی در روی پایه های سنگی با آجر ساخته شده اند . سطح گذرگاه بگونه منظمی با سنگهای كف رودخانه ای فرش شده است و در كنار آن جان پناههایی به ارتفاع ۷۵ سانتیمتر ساخته شده است . سطح گذرگاه پل به علت نامساوی بودن اندازه چشمه ها دارای شیب ملایم بطرف جنوب می باشد . پل ساروق دارای سه چشمه یا دهانه است كه در هنگام بهار و فصل پرآبی رودخانه آب از هر سه طاق آن عبور می‌كند و در تابستان فقط از چشمه وسطی آن عبور می كند .پایه‌های پل، از قطعات سنگ تراشیده ساخته شده و در جهت موافق و مخالف جریان آب دارای موج‌شكن‌هایی مثلثی است. این پل در مسیر كاروان رو قدیم تبریز ـ همدان برپا شده بوده است . مسیری كه پل مزبور روی آن ساخته شده در طول تاریخ یكی از مسیرهای مهم ارتباطی بوده و ساخت پل از همان ابتدا ضروری بوده است .