روستای جاجا از توابع بخش مركزی شهرستان تیران و كرون، در ۵ كیلومتری شمال غربی تیران، ۲۷ كیلومتری نجف‌آباد و ۵۵ كیلومتری اصفهان قرار دارد. ارتفاع این روستا از سطح دریا ۱۹۰۰ متر و آب و هوای آن گرم و خشك می‌باشد. مردم روستای جاجا به زبان فارسی سخن می‌گویند و مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند. لازم به ذكر می‌باشد؛ در سال ۱۳۸۵ جمعیت روستای جاجا ۳۷۷ نفر گزارش شده است. درآمد بیشتر مردم روستا از فعالیت‌های زراعی، دامداری و باغداری تامین می‌شود. گروهی از مردم نیز از طریق صنایع دستی امرار معاش می‌كنند. عمده محصولات زراعی و باغی این روستا شامل: گندم، جو، نخود، تره‌بار، انگور، بادام، به، گردو و گیاهان دارویی است. همچنین گوشت، شیر، خامه، ماست، كره محلی و روغن حیوانی از جمله فرآورده‌های دامی روستا می‌باشد. گفتنی است زنان و دختران روستایی ضمن همكاری در فعالیت‌های زراعی به بافت قالی (طرح نجف‌آبادی) نیز می‌پردازند. عزاداری ماه محرم، زمزمه‌های سحر در روزهای ماه رمضان همراه با نواختن طبل در هنگام طلوع آفتاب از جمله مراسم خاص و آیینی مردم روستای جاجا است؛ همچنین در اعیاد و مناسبت‌های ملی از قبیل عید نوروز و چهارشنبه سوری مراسم ویژه‌ای برگزار می‌گردد. طبل و سنج، نی، دایره و تنبك سازهایی هستند كه از آنها در مراسم عروسی و اعیاد ملی استفاده می‌شود و بازی‌های قوبازی، پل و چفتك، خانه بندی، یك قل و دو قل، قایم باشك، گردو بازی و هفت سنگ در میان مردم روستای جاجا رایج است. پوشاك برخی از مردم روستا لباس‌های خاص محلی می‌باشد. لباس محلی مردان شامل: شلوار مشكی گشاد، پیراهن یقه بوری، قبا، آر خالق یا نیف تنه، شال و گیوه است. زنان نیز از كلاه مخمل حاشیه دوزی شده، چارقد، چادر شب، پیراهن راسته، شلوار قردار (نوعی دامن شلواری) یل و گیوه استفاده می‌كنند. قالی‌های بافت این روستا در زمره بهترین صنایع دستی استان اصفهان می‌باشند؛ در ضمن كشمش، انگور، شیره انگور، كشك، سركه و انواع قالی عمده‌ترین سوغاتی‌های این روستا محسوب می‌شوند. از غذاهای محلی روستا می‌توان به آش بلغور، حلیم با گندم پوست كنده، آش جو ترش و شولی اشاره نمود. نكته قابل توجه آن كه روستای جاجا با بافت مسكونی متراكم در منطقه‌ای كوهستانی استقرار یافته است كه كوه‌های وجین بالا و وجین پایین در شرق و تپه قلعه در شمال شرقی روستا واقع شده‌اند. مصالح عمده به كار رفته در واحدهای مسكونی مشتمل بر خشت، گل، سنگ و آجر می‌باشد. سقف خانه‌ها مسطح و در پوشاندن آنها از چوب، سر شاخه‌های درختان و اندو گل یا قیرگونی استفاده شده است. شكل خانه‌های روستایی از نوع معیشت خانوار روستایی تاثیر پذیرفته است و فضاهای درونی آن شامل: ایوان، حیاط، باغچه، سرویس بهداشتی، انباری، راهرو و تعدادی اتاق استراحت و خواب می‌باشد؛ همچنین عبور رودخانه مرغاب از میان روستا آب و هوایی خوش و چشم اندازهای طبیعی زیبایی به وجود آورده است؛ چنان كه دو طرف حاشیه رودخانه و انبوه درختان كاشته شده بلند در سر سبزی فضای عمومی روستا تاثیر بسزایی گذاشته است. از آثار تاریخی روستا می‌توان به قلعه قدیمی داخل روستای جاجا با ۲۰۰ سال قدمت اشاره كرد كه امروزه به صورت نیمه مخروبه در آمده است؛ اما با بهسازی و بهره‌برداری مناسب می‌توان این بنا را به یك جاذبه تاریخی تبدیل نمود. حمام، مسجد قدیمی، مساجد خان، سید تیران و خانه‌های قدیمی روستا از دیگر جاذبه‌های تاریخی و مذهبی این روستا می باشند كه پیشینه تاریخی روستا را به نمایش می‌گذارند. گردشگاه طبیعی و حفاظت شده قمیشلو در ۲۰ كیلومتری روستای جاجا از ییلاقات و تفرجگاه‌های منطقه محسوب می‌گردد كه با وسعتی برابر ۴/۸۹۸۱۳ هكتار دارای كوه‌ها، دشت‌ها و تپه ماهورهای متعددی است كه مهم‌ترین آنها عمر كوه، موستان، زنگاری، دم زرد، اتابكی، دربند، كپه پلنگی و دم دراز می‌باشد؛ هم چنین پوشش گیاهی منطقه شامل: درمنه، گون، بادام وحشی، تنگرس، انجیر وحشی و گونه‌های مختلف دارویی است. حیاط وحش این منطقه را نیز پستاندارانی چون: قوچ و میش، آهو، كل و بز، پلنگ، گربه وحشی، روباه معمولی، كفتار، شغال پرندگانی و سارگپه، عقاب طلایی، قرقی، بالابان، شاهین، دلیجه، لیل، جغد، كبك، تیهو، انواع چكچك و … تشكیل می‌دهند. برای دیدار از این منطقه هر ساله گردشگران و مسافران بسیاری به صورت گذری به این روستا مسافرت می‌كنند. علاوه بر آن چشمه سارهای متعدد پیرامون روستا از جمله چشمه‌های مرغاب و احمدرضا از جاذبه‌های طبیعی روستا به شمار می‌آیند. در حاشیه این چشمه‌ها، تفرجگاه‌های زیبایی وجود دارد كه در ایام مختلف سال پذیرای گردشگران زیادی می‌باشد. دریاچه سد خاكی خمیران در فاصله ۶ كیلومتری روستای جاجا قرار دارد و از جاذبه‌های آبی مهم روستا می‌باشد كه موجبات رشد و رواج ورزش‌های آبی در این منطقه را فراهم آورده است. پیست اسكی دالانكوه نیز در ۳۵ كیلومتری روستا واقع شده است كه در فصل زمستان گردشگران، كوهنوردان و اسكی بازان بسیاری را به سوی خود جذب می‌كند. دسترسی به این روستا از طریق شهرهای اصفهان، نجف‌آباد و تیران با جاده آسفالت میسر می‌باشد.