روستایی است درفاصله ۲۳ كیلومتری شهر اردستان از توابع استان اصفهان واقع شده است
روستای داوران كه در قسمت شمالی اردستان وبین رشته كوههایی از سلسله جبال كركس(كوه درودبر چمن معروفترین كوه داوران ) احاطه شده وبافت مسكونی بر روی تپه ماهوری شكل واقع گردیده است (تاریخچه در روزهای آتی بارگذاری می شود )
جمعیت روستا :
در حال حاضر روستا دارای ۳۵خانوار سكنه كه اكثریت جوانان آن بدلیل بی توجهی مدیران به بخش كشاورزی به شهرها مهاجرت نموده اند
آب وهوا :
روستای داوران از آب وهوای معتدل ونسبتاً خنك برخوردار می باشد
محصولات :
محصولات غالب توت ،گردو ،بادام ،آلوچه بوده وبدلیل كم آبی امكان زراعت در حال حاضر وجود نداشته در صورتی كه در قدیم الایام (حدود ۳۵سال پیش )روستا دارای سه خرمنگاه برای درو ودپو كردن گندم وحبوبات بوده است
**********
روستای داوران كه در قسمت شمالی اردستان وبین رشته كوههایی از سلسله جبال كركس احاطه شده وبافت مسكونی آن بر روی تپه ماهوری شكل واقع گردیده است از قبور پیدا شده مربوط به گبرها در روستا دال بر این موضوع بوده كه حفر قنات وزندگی ابتدا توسط آنها انجام شده است و در پی هجوم ها و لشكركشی ها مردم آن زمان از شهرواطراف به كوهها مهاجرت ودر درون تپه ماهوری شكل موجود اقدام به حفر حفره های زیر زمینی برای سكونت نموده كه بر اساس شواهد این حفره ها كه امروز اكثراًمخروب وبعضی از آنها بعنوان بوكن (محل نگهداری دام ) استفاده می شدزندگی می كردند (امروزه همه به بافت مسكونی تبدیل شده است)
در مسیر روستا قلعه (ارگ) جعفر آباد قرار داردكه در قدیم الایام مركز سكونت وجاده اصلی ارتباطی منطقه محسوب ودر نزدیكی آن بازرچه ای به نام وشك وجود داشته است .
بدلیل سردسیر بودن منطقه كوهستانی داوران ودره های ناهموار ووجود بارشهای بیشتر نسبت به نقاط دیگر ووفور آب در دامنه های بارانگیر باعث ایجاد نباتات مختلف در این منطقه گردیده است
بعد از مدتی روستای فعلی كه مزرعه ای بیش نبود ومحل شكار وییلاق خان وخانان بود ابتدا بدست خان وارباب وقت (حاج كمپانی ومیرزا آقاحسین یا نظام و….) آبادگردید وسپس بدست فرزندانشان(برادران مصطفوی ، میرزا محمدعلی ، و……)افتاد ومردم از روستاها وشهر اردستان برای گذراندن امور بصورت رعیت وارد این روستا شده واین روند تا زمان شكوفا شدن انقلاب ادامه وپس از برچیده شدن دوره ارباب رعیتی روستا شكل خاصی بخود گرفت (مردم در زمان اربابان از فرهنگ وبهداشت وخدمات بسیار فقیر وضعیفی برخوردار بودند وبا كشاورزی وجمع آوری وفروش هیزم در شهر امرار معاش می نمودند )
