موقعیت جغرافیایی: روستای سُه از توابع شهرستان برخوار و میمه در استان اصفهان و در طول و عرض جغرافیایی ۳۳ درجه و ۱ دقیقه شمالی و ۵۱ درجه و ۲۱ دقیقه شرقی واقع می باشد. این روستا در ۹۴ كیلومتری شمال شهر اصفهان و جنوب شهر كاشان قرار دارد . در غرب و شرقش نیز شهرهای میمه و نطنز هستند. به علت قرار گرفتن روستا در دامنه رشته كوههای كركس، راههای دستیابی به روستا محدود می باشند. راه اصلی ورود به روستا از جاده تهران به اصفهان (۶۵N) است . در فاصله ۶۰ كیلومتری از شهر اصفهان ، مابین شهر میمه و روستای مورچه خورت ، مسیری ۳۰ كیلومتری وجود دارد كه به سُه می رسد. در این مسیر رباط شاه عباسی و روستاهای دهلر و بیدشك نیز هستند. از راههای فرعی نیز می توان به شهر نطنز و میمه و روستای ابیانه رسید. جمعیت ثابت روستا طبق آخرین سرشماری ۱۳۹ خانوار و ۴۰۸ نفر می باشد و جمعیت متغییر آن كه در ایام نوروز ، محرم و تابستان افزایش می یابد بالغ بر پنج هزار نفر می شود. یكی از مهم ترین آثارتاریخی این روستا كاروانسرای سه است كه در كنار یكی از شاخه های جاده كاشان قرار دارد و در سال ۱۲۲۳ مطابق با۱۸۰۸ میلادی دوران سلطنت فتحعلی شاه قاجار بنا شده است و در كتیبه سنگی سردر آن نام ابوالقاسم اصفهانی به چشم می خورد. امامزاده جلیله – امامزاده یوسف- دو باب حمام قدیمی با معماری قدیم و ستون های سنگی یكپارچه سه متری – مسجد جامع كه مقبره سه امامزاده- شاهزاده سعید- شاهزاده اسد الله- و شاهزاده سلیمان در آن می باشد و عمارت فرنگی كه در قدیم تلگراف خانه بوده و هفت آسیاب اشاره نمود كه در حال حاضر مخروبه گردیده است. در این روستا دو قلعه قدیمی وجود دارد كه اكنون باروهای مخروبه آنهاباقی مانده است – یك قلعه مرتفع هم در جنوب روستا موجود است كه دارای زاغه ها و اتاقهای متعدد می باشد. اقتصادی: حدود ۸۶%مردم روستا در بخش كشاورزی فعالیت می كنند. در آماری كه در اواخرسال ۸۶ گرفته شده است، بخشهایی چون دامداری،مرغداری،زنبورداری وپرورش ماهی و آبزیان نیز در نظر گرفته شده است.اگر بخواهیم جداگانه آنها را مورد بررسی قرار دهیم؛سهم بخش كشاورزی ۵۶%،دامداری۲۷%،مرغداری۰.۸%است و اما زنبورداری كه بصورت فصلی انجام می گیرد ۲.۴%را به خود اختصاص می دهد. آب لازم جهت كشاورزی عمدتا از طریق آبهای جاری در سطح روستا صورت میگیرد.و تنها در دو یا سه مزرعه در محلی به نام بند آبها را برای سهولت در آبیاری جمع آوری می كنند. باید به این نكته نیز اشاره كرد كه به دلیل شرایط جغرافیایی روستا خانه های اهالی با زمین های كشاورزی و باغات انها فاصله دارد كه در اصطلاح به این روستاها ،روستاهای پراكنده می گویند. تولید اصلی روستا در بخش كشاورزی را گندم و جو و در بخش باغداری را تولید سیب تشكیل می دهد. در سالهایی كه آب كافی برای كشاورزی وجود داشته باشد علاوه بر گندم و جو كه تولید عمده كشاورزان را تشكیل می دهد، می توان به تولید عدس،نخود،لوبیا،زعفران و …اشاره كرد.البته تولید این محصولات بیشتر جنبه استفاده خانوار تولید كننده ان را دارد. در زمینه باغداری نیز می توان به میوه هایی چون گلابی،زردآلو،آلبالو،گیلاس،انگور،هلوو…اشاره كرد و باید دانست كه میزان آن در هر سال بستگی به وجود و میزان آب برای كاشت دارد. حدود ۳۰%توانمندی اقتصادی روستا در زمینه باغداری یعنی در تولید سیب است. جاذبه ها: جاذبه های این روستا به سه دسته ی: ۱.اماكن مقدس،۲.اماكن تاریخی،۳.اماكن تفریحی. ۱.اماكن مقدس: كه عبارتند از : -امامزاده یوسف، -امامزاده گلیله، امامزاده مروی، -مساجد تاریخی، -كوفنده، -پاچنار، -درخت انجیر. ۲.اماكن تاریخی: كه عبارتند از :-كاروانسرای قاجاری، -كاروانسرای شاه عباسی، -قلعه ها، -حمام، -كبوترخانه، -آسیاب ها، -پل ها. ۳.اماكن تفریحی: كه عبارتند از :-سركریز، -آبشار، -بند بیدشك، -گل پرده هاز، -مرغزار گزی، -مارگله، -هل حرامزاده، -نپفت، -زیرپل. .
