زراع محله از آبادی های بسیار زیبای دامنه ی شمالی البرز است.این محل درتقسیمات كشوری از دهستان سدن رستاق غربی بخش مركزی شهرستان كردكوی از استان گلستان می باشد.
این محل از شمال به روستای مهتركلاته٬ از جنوب به روستای خرم آباد (خراب مسجد)و میاندره٬ازشرق به روستای مفید آباد وازغرب به روستای ایلوارمتصل می باشد . سیمای آن مستطیل شكل است. و وجود یك رود خانه ی فصلی در شرق روستا به زیبای روستا افزوده است . .بافت روستا پس از انقلاب اسلامی ، طرف جنوب و شمال توسعه پیدا كرده است .
در معماری قدیم زراع محله به علت پوشش ساختمان های قدیمی برای عموم مردم گالی پوش و اعیان٬سفال و به ندرت هم حلب بود.ساختمان ها اغلب رو به جنوب و معمولاً رو به شرق ساخته شده وتا هم نور گیر و هم به سمت اماكن مذهبی قبله و مشهد مقدس باشند.در گذشته بیشتر ساختمان ها یك طبقه و شماری نیز دو طبقه بوده است. در چینه و دیوار ساختمان های قدیمی٬سنگ وكاه گل به كار می رفت و عرض دیوار ها از یك متر هم تجاوز می كرد.اماامروزه در پی ساختمان٬سنگ٬آجروملات به كار برده می شود.سقف خانه های دیروزی٬سفال و
امروزی ایرانیت و حلب است.در مجموع تفات های زیادی درخانه سازی امروز با گذشته ی آن دیده می شود.خانه ها نسبت به گذشته بلندتر است و به جهت تزیین داخل خانه را گچ كاری و نمای آن را سنگ كاری می كنند وهم چنین نور گیرها بیشتر و بزرگ تر است .
زراع محله به سب نزدیكی باجنگل و دریا و داشتن موقعیت خاص دارای آب و هوای معتدل است.زمستان نسبتاً سرد و بارانی و نسبتاً تابستانی گرم دارد.در زمستان به واسطه جریان بادهای شمالی تراكم ابرها در ارتفاعات كوهستان بیشتر برف و در عرصه های پایینی مقدار باران افزون تر است.علاوه بر جریان بادهای شمالی بادهای
مدیترانه ای و بادهای محلی و هم چنین نزدیكی به دریای خزر بر شرایط اقلیمی منطقه تاثیر می گذارند.
زراع محله از قدیم الایام به راه شاه عباسی كه تنها جاده و مهم ترین را ارتباطی عصر صفوی بوده مرتبط می شد.
طایفه ها
زراع محله در بستر روزگار سپری شده ،طوفانها و فراز و فرودهای زیادی به خود دیده و چه بسیار مردان و زنان دلاور و فرهیخته ای را در دامن خود پرورانده كه برای نگهبانی از كیان خود در برابر بیگانگان و بیگانه گی ها
در طول تاریخ گهر بار خویش فرمانبری را نپذیرفته و دلاورانه در برابر آنان قد افراشته اند.
اولین طایفه ای ، كه بخشی عظیمی از مردم زحمتكش ما را تشكیل می دهند و طایفه تیموری می باشد .
دیگر طوایف زراع محله به ترتیب ذیل هستند.
-۱تیموری
۲- تیمور
-۳تیمور زراء محله
-۴تیمور قاسم آباد
-۵ تیمور زاده
۶- تیمور راد
۷- تیمور نسب
۸- سورمی بالاجاده
۹- گرایلی قاسم آباد
۱۰- حسینی قاسم آباد
-۱۱اردشیری قاسم آباد
-۱۲شهاب الدین
-۱۳مازندرانی
۱۴- رستگاری
-۱۵صائمی
-۱۶ مهندی
-۱۷ میرشكار
-۱۸تربت نژاد
۱۹- سیركار
۲۰- بزی
۲۱- كیانی
۲۲- طهماسبی
۲۳- دیوگندم
لازم بذكر است اولین خانواده ای كه در زراع محله كنونی مستقر گردیده , حاج اكبر تیموری می باشد كه نامبرده اكنون در قید حیات بوده و فرزند جوان و برومندش شعبانعلی را در دوران دفاع مقدس تقدیم انقلاب
نموده است .زراع محله دارای ۲شهید و ۱ آزاده و ۲ جانباز می باشد .
در خصوص شكل گیری زراع محله كنونی لازم بذكر است كه عنوان نماییم براساس اطلاعات بدست آمده زراع محله بالا بعلت مشكلات آب آشامیدنی و فقدان امنیت لازم از بین رفت و زراع محله بالا نیز براساس از هم پاشی
روستای بسیار بزرگ قاسم آباد – كه آن هم به لحاظ درگیری های قومی و قبیله ای و احتمالاً جنگ جهانی دوم و حمله روسها از بین رفته – شكل گرفته بود.
اساس زندگی اقتصادی مردم زراع محله بر پایه كشاورزی است .اما در كناركشاورزی درزراع محله دامداری و … نیز رواج دارد.
امروزه به چند دلیل جوانان از زراع محله مهاجرت كردند و دیگر راغب به شغل كشاورزی نیستند ، حال با هم به چند علت می پردازیم .
۱ – نبود زمین كافی برای همه مردم باتوجه به افزایش رشد جمیعت
۲ – پایین بودن مرغوبیت زمینهای زراع محله از نظر املاح معدنی و مواد عالی در خاك
۳ – خشكسالی های پی در پی ، پر زحمت بودن بودن شغل كشاورزی و پایین بودن درآمد حاصل ازآن
۴ – ارتقاء سطح علمی و تخصصی جوانان زراع محله و شاغل شدن در سطوح كارمندی ، و …
به همین دلیل جوانان از زراع محله خارج شدند و به شهرستان های اطراف و مخصوصا تهران مهاجرت كردند.
زمین های كشاورزی زراع محله به سه دسته تقسیم می شود
۱ – زمین های حاشیه روستا كه دارای بافت سبك و خاك تقریبا”حاصلخیز است.
۲ – زمین های جنوب كه دارای بافت متوسط و نیمه سنگین و بیشتر از شن و رس است
۳ – زمین های سمت شمال زراع محله كه دارای شكل مندابی ، به خصوص در فصول بارندگی است.جنس خاك بیشتر رسی است.
شمال : خروآیشت
شمال شرقی : رواتی
شمال غربی : گلند و جنگل پره
جنوب : بال زمین
شرق : رواتی
غرب : میش تپه و صحرا
تولیدات كشاورزی محل :
پنبه ، گندم ، برنج ، سویا ، باقالا ، ،و … كار در مزارع تنها اختصاص به مرد یا زن ندارد بلكه هر دو گروه در كاشت،
داشت، برداشت شركت می كنند.كار در زندگی روستایی همیشه وجود دارد و تفاوتی در روز یا روزهای هفته یا ماه و سال وجود ندارد.
در قدیم در زراع محله كارهای زیر هم انجام می شد كه امروزه به دلایل مختلف كشاورزان و دیگر اهالی میلی به انجام دادن آن ندارند.
۱ – كاهو : در سالهای نه چندان دور كاهوی زراع محله در منطقه معروف بود و همه از كاهوی زراع محله تعریف می كردند ( یادش بخیر ،خوردن كاهوی سر پیچ با ترشی (رب انار ) و نمك
۲ – كشت توتون
۳ – كشت هندوانه
۴ – كشت جو
از قدیم الایام بافتهای سنتی از قبیل : حصیر بافی ,كوب بافی, گلیم بافی و بافت سفره و …. در روستا رواج داشته ؛ كه این محصولات جای خود را به كشت گندم ، گاو داری ، و تقریبا”باغداری واز این قبیل كارها داده است.
