النگ كجاست؟
النگ (Olang) روستایی از توابع شهرستان كردكوی در استان گلستان ایران است. این روستا در سه كیلومتری جاده كردكوی به طرف گرگان، در سمت راست قرار دارد. طی سالیان این روستا دو بار بر اثر بلایای طبیعی كاملاً ویران شده و هم اكنون سومین باری است كه بازسازی شده است. مردم روستا اغلب كشاورز هستند. اغلب مردم فارس هستند و زبان آنها زبان مازندرانی با گوییش محلی است. . طوایف اصلی روستا سید النگی ، رحیمی النگی، مهدوی النگی ، ساورسفلی، ابطحی ، نجاتی میباشد مردمان روستا مذهبی و از بزرگان این روستا میتوان به حضرت آیت الله سید سجاد علوی (ره) – حضرت آیت الله سید محمد علی علوی گرگانی وحضرت آیت الله سید حسن مهر حسینی (میر حسن سید النگی ) نام برد .
در این روستا یك امام‌زاده به نام امام زاده ظاهرابراهیم وجود دارد از نسل امام موسی كاظم كه مردم محلی ایشان را برادر امام رضا می‌دانند.
باتوجه به موقعیت خاص جغرافیایی و همچنین مردمان خوب ،النگ همواره مورد توجه افراد و خانواده هایی بوده كه از مناطق مختلف مهاجرت نموده و خواهان سكونت در این روستا بوده اند كه از جمله آن :
۱- طایفه جعفریهای :(معروف به پابندی ) این گروه از كوهستانهای اطراف مهاجرت نموده و در بالا محل روستا ساكن گردیده و شغل اصلی آنها دامداری میباشد ولی در كنار آن به كشاورزی نیز مشغول می باشند .
۲- سیستانیها : پس از خشكسالی های پی درپی منطقه سیستان و مشكلات ناشی از آن ، مردم این منطقه به استانهای همجوار و همچنین استان سرسبز گلستان (دشت گرگان) مهاجرت نموده اند كه در این مهاجرت گروهی ، النگ نیز از این امر مستثنی نبود و جمعیت قابل توجهی در آن ساكن گردیدند، شغل اصلی این گروه كارگری و كشاورزی میباشد
۳- گودارها: اصطلاحی است كه مردمان روستا برای این گروه بكار می روند ،این گروه بنا تاریخ مهاجرینی هستند كه در زمان یكی از شاهان (احتمالا ناصرالدین شاه) از هندوستان به ایران آمده اند ؛منطقه سكونت این گروه بیشتر در استان گلستان درشهرستان بندر گز و روستاهای النگ و بالاجاده می باشد ؛ شغل اصلی آنها مطربی ولی به كارهای كشاورزی و كارگری نیز مشغول میباشند ، زبان انها نیز متفاوت از زبان روستا بوده ولی باتوجه به قدمت سكونت در روستا زبان انها به زبان محلی روستا نزدیك شده است هرچند كه تفاوتها را نیز هنوز می توان مشاهده كرد ، منطقه سكون آنها در دو نقطه روستا در پائین و بالا محل قرار دارد.
النگ در تاریخ:
النگ دهی است از دهستان سدن رستاق بخش كردكوی شهرستان گرگان ، در ۵هزارگزی شمال خاوری كردكوی . دامنه و معتدل مرطوب است . سكنه آن ۱۵۴۵ تن شیعه اند كه به لهجه مازندرانی سخن میگویند. آب آن از چشمه تامین میشود و محصول آن برنج ، غلات ، حبوبات ، پنبه و توتون سیگار، و شغل مردم زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان شال و كرباس بافی است . دبستان چهاركلاسه و راه فرعی بشوسه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۳). و رجوع به «مازندران و استرآباد» رابینو ص ۱۲۵ و ترجمه همان كتاب ص ۱۶۸ شود.
در تاریخ حبیب السیر اسمهایی بدین صورت آمده است : النگ خرقان ، النگ بسطام ، آقالنگ همدان ، النگآقا، النگ سهند، النگ شاه نشین ، النگ باباخاكی ، النگ جوزی ، النگ بیكی ، النگ تشین ، النگ قلبه ، النگ شكی ، النگ داغی ، النگ جیجكتو، النگ مشرتو، النگهمدان ، یكه النگ، النگ كهدستان ، النگ اسماریكك ، النگرادكان . و النگ بضم اول و فتح دوم بمعنی سبزه زار و مرغزار و بفتح اول و دوم بمعنی دیوار و پناه قلعه گیری است و ظاهراً در اكثر نواحی محلی سبزه زار و یا دیوار و پناه قلعه گیری بوده است كه بعد با افزودن «النگ» به اول نام آن ناحیه بصورت اسم خاص درآمده است و هم اكنون در بعضی از شهرهای ایران از قبیل گرگان و مشهد و بیرجند دیههایی بنام «النگ» مطلق یا بصورت اضافه به كلمه های نظیر پشه ، درویش ، ساری خان ، و سرتخت وجود دارد. رجوع به النگ (معنی لغوی ) و فهرست حبیب السیرچ خیام ذیل اسامی خاص خرقان ، بسطام و جز آن ، و هم به اسامی خاص مذكور و مواد بعدی در این لغت نامه شود.
