قارنه روستایی تاریخی است كه در ۴۵ كیلومتری جنوب شرقی شهرستان اصفهان واقع در پناه گاه حیات وحش پارك ملی كلاه قاضی قرار دارد. این روستا در بخش جرقویه در شهرستان اصفهان واقع شده‌است. قدمت این روستا به حدود ۳۵۰۰تا ۷۰۰۰ سال تقریب زده می‌شود. جمعیت فعلی این روستا به دلیل خشكسالی‌های متعدد، از ۱۰۰ نفر تجاوز نمی‌كند. كنار این روستا و سمت كوه قارنه قبرستانی با قدمت بالا وجود ر سال‌هایی نه چندان دور این روستا از روستاهای پر رونق بوده‌است. بناها وعمارت‌های این روستا خشتی وگلی بوده وعلی رغم گذشت سال‌های بسیار پرمخاطره همچنان پا برجا هستند.. شغل اكثر اهالی در حال حاضر كشاورزی، دامداری و كارمند در واحدهای اداری و صنعتی اطراف است. در نزدیكی این روستا كوه قارنه با بلندی ۳۵۰ متر و ارتفاع ۱۹۷۰ متر از سطح دریا قرار دارد كه بر روی قله كوچكی كه در نزدیك این كوه‌است نیایشگاه آناهیتا قرار دارد. آناهیتا فرشته و نگهبان آب و فراوانی و زیبایی و باروری در نزد ایرانیان دارای مقام بلند و ارجمندی بوده‌است. طبق بررسی‌های باستان شناسی، شواهدی از كاربرد تیرهای آهنی در پی این بنا وجود دارد. مصالح بكار رفته در این نیایشگاه لاشه سنگ و گچ و بست‌های آهنی است. هم اكنون تنها صحن این بنا باقی مانده‌است. این روستا در گذشته ایی نه چندان دور دارای آبی كافی بوده‌است كه كشاورزی پر رونقی را برای اهالی همراه آورده بود. شاهد این مورد عكس‌های ماهواره ایی است كه وسعت كشت و زرع را در این ناحیه نشان می‌دهد. منابعی آبی كه استفاده می‌شده‌است همگی حاصل ابداعات بشری بوده و در گذشته موارد زیر بوده‌اند: ۱-آب انبار ۲-قنات‌ها ۳-چاه‌های آب ایی كه در خانه‌ها وجود داشته‌است. آب انبار بزرگ این روستا كه بیشتر شبیه یك دریاچه مصنوعی است، در زمان قدیم در طول سال آب داشته و آب خود را از سیلاب‌ها و قنات‌ها تامین می‌كرده‌است. طبق گفته اهالی آب این دریاچه در زمستان یخ می‌بسته و در بعضی موارد ضخامت آن به حدی بوده‌است كه گله ایی گوسفند می‌توانسته از رو ی آن عبور كند. این روستا در دهه ۱۳۴۰ دچار كم آبی می‌شود كه علت آن استفاده نادرست از آبهای زیر زمینی با حفر چاه‌های عمیق با دبی خروجی بالا است. خشكسالی علت اصلی كوچ اهالی به دهستان‌های اطراف و شهر اصفهان است. با وجود كم آبی مردم این روستا هنوز هم به كشاورزی مشغول اند و چهره این روستای تاریخی را زنده نگاه داشته‌اند. با عبور خط لوله انتقال آب از كوهرنگ به یزد از كنار كوه قارنه، این روستا سهمیه آب شرب را بدست آورد. روستای قارنه به‌عنوان یك روستای خان‌نشین، چند سرای اربابی دارد. در اطراف بافت كلی روستا نیز دیواره‌ای بلند و چند برج از خشت و گل هستند و در بعضی قسمت‌ها شواهدی از لاشه‌چینی‌های سنگین به‌چشم می‌خورد. این قلعه روستا چند خانهٔ اربابی با تزیینات بسیار پركار نقاشی دیواری، تزیینات مقرنس، كاشی‌كاری هفت‌رنگ، گچ‌بری، آیینه‌كاری و نماسازی‌های آجری دارد. هم‌چنین دارای چهار حیاط و هشتی‌های مرتبط با آن است و هر حیاط به‌جز فضای سبز، دارای چاه‌های آب، حوض و فواره‌است.