روستای بدراق نوری در حدود ۱۵ كیلومتری شمال غربی شهرستان علی آباد كتول واقع شده است. این روستا با ۳۷ درجه و ۳ دقیقه عرض شمالی و ۵۴ درجه و ۵۰ دقیقه طول شرقی از توابع بخش مركزی این شهرستان است. بیش از یكصد سال پیش این روستا توسط طوایف مختلف تركمن ـ كه به صورت انفرادی به دنبال چرا بودند ـ در دشت تركمن صحرا نباشند.
در شهریور سال ۱۳۲۰ توسط دولت وقت، خیابان بندی شد و در همان زمان نیز مردم را به درختكاری در حاشیه ی خیابان ترغیب و گاهی اجبار كردند ولی با گذشت زمان به حالت كنونی مبدل شد.
روستا از همان بدو تشكیل به نام طایفه ی تشكیل دهنده ی آن «بدراق» نامیده شد ولی بعدها به دلیل ایجاد روستای دیگری به همین نام با اضافه شدن پسوندی به نام بزرگ روستا ، «نوری»، اسم این روستا به بدراق نوری مبدل شد.
از آثار قدیمی این روستا اولین چاه بتونی است كه به نام اجرای اصل ۴ ترومن و برای آموزش ایجاد چاه های بتونی در منطقه و به تبع آن، استفاده از موتور آب برای كشاورزان در آن زمان حفر شد و در حال حاضر به صورت مخروبه ای موجود است.
جمعیت این روستا براساس سرشماری نفوس و مسكن سال ۱۳۷۵ حدود ۲ هزار و ۲۶۷ نفر است و از اردیبهشت ۸۲، عاشر بدراق نژاد ۵۷ ساله كه اولین تحصیل كرده ی روستا و مدیر بازنشسته ی آموزش و پرورش است، دهیار این روستا شد. در شرایط بهره سه طایفه سارچال، شورا و ورخ بدراق نوری در آن ساكن هستند آب شرب، برق، تلفن، خانه ی بهداشت و زمین فوتبال كه جدیداً حصاركشی آن به پایان رسیده است ، برخی از امكانات رفاهی این روستاست.
همچنین طرح هادی روستا با قول مساعد بخشداری مركزی و نماینده ی مردم علی آباد در مجلس شورای اسلامی در حال اجراست. شغل اصلی ساكنین این روستا كشاورزی است و مهمترین محصولات آنها شامل گندم، جو، پنبه، شالی و مقدار كمی صیفی جات است.
هرچند در سال های اخیر با تعامل اعضای شورا و دهیاری، امكانات رفاهی نسبی در روستا فراهم شده است ولی هنوز هم مشكلاتی باقی مانده ، روستاییان اعتقاد دارند فاصله زیاد روستا از مركز شهرستان و نزدیكی به حوزه ی استحفاظی شهرستان گنبد كاووس باعث شده كه بخشی از امكانات هنوز از این شهرستان فراهم شود و این خود دلیل بزرگی است برای مشكلات ماندگار روستا، در هر صورت ساكنان روستای بدراق نوری در انتظار ارتقاء امكانات رفاهی روستایشان هستند.
