سگزآباد یا به گفته بومیان سزجوه یكی از شهرهای استان قزوین است كه در بخش مركزی شهرستان بوئین‌زهرا قرار دارد. جمعیت این شهر طبق سرشماری سال ۱۳۸۵، برابر با ۴٫۹۵۸ نفر بوده‌است.
تپه سگزآباد واقع در دشت قزوین در منطقه بوئین زهرا یكی از تپههای باستانی ایران است كه به اواخر هزاره دهم پیش از میلاد تا دوره هخامنشی باز می‌گردد. آثار بدست آمده از این تپه به هزاره دوم پیش از میلاد تا دوره هخامنشی برمی‌گردد. همچنین در این دوره استقرار عصر آهن نیز مشهود است. تپه سگزآباد یكی از قدیمیترین مناطق سكونت و یكجانشینی انسان در فلات ایران است. انسان‌هایی كه حتی با فناوری ذوب فلزات هم آشنایی داشتند. تپه سگزآباد یكی از تپههای سه گانه باستانی ای می‌باشد كه در فاصله‌ای نزدیك به هم در منطقه بوئین زهرا در جنوب شرقی استان قزوین قرار گرفته‌اند. این سه تپه بنام‌های تپه زاغه، تپه قبرستان و تپه سگزآباد با قدمتی بین هفت تا نه هزار سال، یكی از قدیمیترین سایت‌های باستان‌شناسی دنیا می‌باشند.
تپه سگزآباد در فاصله هشت كیلوتری شمال سگزآباد و در بین مزارع گندم و جو قرار گرفته‌است. ارتفاع تپه زیاد نیست ولی در بین مزارع پست و كم ارتفاع منطقه به راحتی قابل تشخیص است. متأسفانه این تپه ارزشمند باستانی در وضعیت بسیار نامناسبی نگهداری می‌شود. راه رسیدن به آن بسیار ناهموار و خاكی است و دور تا دور تپه هیچ حصار و مانع و نگهبان یا حتی تابلویی كه به بازدیدكنندگان تنها كمی اطلاعات بدهد، وجود ندارد. احتمالاً این تپه بزودی شخم هم بخورد و برای كشت گندم و جوی دیم مورد استفاده قرار بگیرد. اگر از سمت شمال وارد تپه شوید تعداد بسیار زیادی سفال شكسته طرح دار و حتی تعدادی استخوان غیر قابل تشخیص بسیار فرسوده توجه شما را به خود جلب خواهد كرد.
«مطالعات باستان‌شناسی در منطقهی فلات مركزی ایران، نسبت به منطقه غرب به ویژه جنوب غربی بسیار جدید است و سابقه آن به سال ۱۹۳۰ میرسد. تا پیش از حفریات دانشگاه تهران در دشت قزوین، آثار به دست آمده از تپهی «سیلك» كاشان، شاخص ادوار مختلف دوران نوسنگی در فلات مركزی ایران بود. ولی، با حفریات در دشت قزوین و مطالعات انجام شده پسین بر روی آثار به دست آمده از تپههای سهگانه «زاغه»، «قبرستان» و تپه «سگزآباد» مشخص شد كه تاریخ گونهگونی فرهنگ را در فلات مركزی ایران از دوران نوسنگی تا میانهی دوره هخامنشی می‌توان در این سه تپه باستانی مورد مطالعه دقیق قرار داد.»
ماركوپولو در سفرنامه خود از شهر سگزآباد نام برده و آن را سر راه جاده ابریشم خوانده‌است. جلال آل احمد نیز در كتاب معروف تات‌نشین‌های بلوك زهرا به معرفی سگزآباد و مقایسهٔ آن با ابراهیم‌آباد پرداخته‌است.
