اصطلاح رودوزی یا رو كاری به هنری گفته می شود كه طی آن نقوش مختلف بر روی پارچه های ساده و بدون طرح و اكثراً ارزان قیمت از طریق دوختن یا كشیدن قسمتی از نخ های تار و پود پارچه به وجود می آید. مواد اولیه مورد مصرف رودوزی های سنتی به دو دسته تقسیم می شود كه عبارتند از : پارچه و نخ با جنسهای مختلف ابریشمی، پنبه ای، پشمی، فلزی و یا قطعات تزیینی شامل انواع سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی وتزیینی، مروارید، آیینه های كوچك، قیطان، سكه های تزیینی و … .عمده ابزارهای مورد استفاده در گروه رودوزی های سنتی، سوزن در مدل ها و اندازه های مختلف، قلاب، انگشتانه، قیچی و كارگاه گلدوزی می باشد.
رودوزی های الحاقی سنتی خراسان جنوبی شامل : ملیله دوزی ،سُرمِه دوزی، پیله دوزی، پولك دوزی، سكه دوزی(اشرفی دوزی)، مُرَصَّع دوزی (سنگ دوزی)، منجوق دوزی،آیینه دوزی، قیطان دوزی، یراق دوزی بوده و همچنین درویش دوزی ،ابریشم دوزی (خامِه دوزی)، آجیده دوزی( پنبه دوزی – لایه دوزی) ، چشمه دوزی، سُكمه دوزی، شبكه دوزی، نَقَده دوزی ،دَه یك دوزی، زرتُشتی دوزی و چهل تكه دوزی با دست از دیگر رودوزی های سنتی استان هستند كه تولید آن در تمامی شهرستانها بالاخص بیرجند، قاینات، نهبندان و درمیان معمول و مرسوم بوده است.
از موارد كاربرد انواع رودوزیهای سنتی می توان به تزئین لباس( جلوی سینه، یقه و سرآستین) ، سفره قندان، مَجمَعه پوش، جلد قرآن، ساروق و سوزنی، رومیزی، پرده، جانماز، كوسن، لباس نوزاد (سَربَند ، بَند قُنداق) ، لباس عروس و لب طاقی اشاره كرد.
