روستای پاقلعه از توابع بخش مركزی شهرستان رامیان است كه با مختصات جغرافیایی ۵۵ درجه و ۷ دقیقه طول شرقی و ۳۶ درجه و ۵۵ دقیقه عرض شمالی، در ۱۰ كیلومتری جنوب غربی شهر رامیان و ۷۰ كیلومتری گرگان قرار دارد.این روستا از شمال شرقی به پل آرام، از جنوب و غرب به ارتفاعات قلعه موران و از شمال غربی به منطقه تفریحی جامه شوران محدود میشود.ارتفاع روستای كوهستانی پاقلعه، از سطح دریا ۱۸۰ متر است و تحت تأثیر اقلیم كوهستانی زمستانهای سرد و تابستانهای معتدل دارد. میانگین بارندگی سالانه روستا ۴۸۴ میلیمتر گزارش شده است.آثار باقی مانده از شهر تاریخی تمیشه و قلعه ماران در ۳ كیلومتری روستا، از قدمت و تاریخ كهن این منطقه حكایت دارد. این قلعه در زمان تیرداد اشكانی ساخته شده و پایتخت دوم اشكنیان بوده است. نام این روستا، پیش از انقلاب ۵۷ «سازمان قاسمخان مقصودلو» بوده است. بعد از انقلاب و تا سرشماری سال ۱۳۷۵، «اسلامآباد فندرسك» نامیده میشده است. پس از آن، به «پا قلعه» تغییر نام داده است؛ علت این نامگذاری را استقرار روستا در پایین قلعه ماران دانستهاند.مردم روستای پاقلعه به زبان معروف به استرآبادی سخن میگویند، مسلمان و پیرو مذهب شیعه جعفری هستند.الگوی معیشت و سكونتبراساس نتایج سرشماری سال ۱۳۷۵، روستای پاقلعه ۳۴۶ نفر جمعیت داشته است كه در سال ۱۳۸۵ به ۲۳۸ نفر كاهش یافته است.اقتصاد روستای پاقلعه بر پایه فعالیتهای زراعی، دامداری، باغداری و امور خدماتی و تولید صنایع دستی استوار شده است.كشت آبی و دیم در روستا رواج دارد و محصولات عمده زراعی آن شامل گندم، جو، خیار، گوجه فرنگی و لوبیا است. مهمترین محصولات باغی روستا گردو و آلو ترش، به و ازگیل میباشد.دامداری در روستای پاقلعه رونق دارد و گوشت، پشم و انواع فرآوردههای لبنی مانند شیر، پنیر و ماست از محصولات دامی آن است.مردم روستای پاقلعه به ویژه زنان در كنار فعالیتهای زراعی به تولید انواع صنایع دستی مانند قالی، قالیچه، گلیم، نمد، چادر شب و دستمال نیز میپردازند. روستای كوهستانی پاقلعه در شیب ملایمی استقرار یافته است.خانههای روستاییان عموماً در یك یا دو طبقه با سقف شیروانی و دیوارهای گلاندود ساخته شدهاند. از طبقه زیرین به عنوان انباری استفاده میشود و طبقه دوم برای سكونت خانوار روستایی است.مصالح به كار رفته در ساخت بناهای قدیمی از گل، خشت و چوب است. در ساخت خانههای جدید از مصالح سیمان، آجر، گچ، تیرآهن، ورق گالوانیزه و مانند آن استفاده میشود.جاذبههای گردشگریارتفاعات غربی و جنوی روستا با جنگلهای انبوهی از درختان سوزنی برگ و ذخیرهگاه جنگلی، از زیباترین جاذبههای طبیعی روستای پاقلعه محسوب میشوند. قطع درختان منطقه حفاظت شده ممنوع است.از مكانهای تفریحی و تفرجگاهی اطراف روستا میتوان به منطقه تفریحی جامهشوران و اطراف سرسبز چشمههای پرآب سرگل و چشمه پشمكی اشاره كرد.در فاصله ۵ كیلومتری جنوب شهر رامیان، در مسیر روستای پاقلعه و در میان جنگلهای انبوه پهن برگ، استخر طبیعی گل رامیان قرار دارد. این استخر بیضی شكل، با طول ۹۰ متر، عرض ۸۰ متر و عمق ۴۴ تا ۸۰ متر چشماندازی بسیار زیبا و رویایی دارد. آب این استخر طبیعی از چشمههای جوشان تأمین میشود و هر ساله، گردشگران بسیاری را به سوی خود جلب میكند.از جاذبههای تاریخی روستا، قلعه ماران است كه بنا بر روایات تاریخی، پایتخت دوم پارتها (اشكانیان) بوده است و تیرداد اشكانی، آن را بنا نهاده است. این قلعه، بر روی كوهی بلند و صخرهای به همین نام قرار دارد. كوه ماران، یكی از مسیرهای صعود كوهنوردان منطقه نیز محسوب میشود.در اطراف روستا، چاههای موسوم به گندم سوخته وجود دارد كه در روزگار گذشته، مكانی برای ذخیره آذوقه مردم قلعه بوده است.مردم روستای پاقلعه در اعیاد بزرگ مذهبی به جشن و سرور و در ایام محرم و وفات ائمه به عزاداری میپردازند. ایام عید نوروز و روزهای چهارشنبه سوری، سیزده بدر و شیب یلدا مورد توجه مردم است كه با مراسم ویژهای سیزده بدر برگزار میشود.نی ساز همیشگی و همراه مردم روستاست كه در مراسم مختلف، آواز خوانندگان محلی را همراهی میكند.مردم میانسال و كهنسال روستا معمولاً از پوشاك محلی استفاده میكنند. زنان بیشتر از مردان، از لباسهیا محلی استفاده میكنند. لباس مردان شامل كلاه و نیم تنه است و زنان نیز از دامنهای كوتاه، پیژامه، پیراهن، روسری و گاهی نیم تنه استفاده میكنند. حاشیه لباس زنان به وسیله روبانهای رنگی، زیورآلات و پولكهای رنگی تزیین شدهاند. جوانان روستا در مراسم ویژه و جشنها از لباس محلی استفاده میكنند.قالی، قالیچه، گلیم، نمد، چادر شب و دستمال از انواع صنایع دستی روستای پاقلعه به شمار میآیند.انواع آشها، آبگوشت، كباب، انواع خورشت ها و نان محلی از غذاهای رایج است. انواع لبنیات از قبیل شیر، پنیر، ماست و كره به عنوان بخش مهم از غذا و مواد غذایی در روستا تولید و مصرف میشود.دسترسی: این روستا از طریق شهرهای گرگان و رامیان قابل دسترسی است و جادهای مناسب و آسفالت دارد.