روستای مزنگ

وقعیت جغرافیایی:

عرض جغرافیایی:۳۶درجه،۴۳دقیقه

طول جغرافیایی:۵۳درجه،۵۶دقیقه

روستای مزنگ نیز یكی از روستاهای نسبتا قدیمی دهستان انزان از بخش بندرگز است.این روستا در مجاورت روستای نوكنده و در فاصله ۷ كیلومتری شهر بندرگز قرار دارد.

موقعیت جغرافیایی آن به شرح زیر است.از طرف شمال به شاهراه آسیایی و دریای خزر و از سمت جنوب به قسمتی از دامنه های شمالی كوه های جهان مورا و از طرف شرق به روستای جفاكنده و استوان آباد و از طرف غرب با شهر نوكنده همجوار است.رابینو سكنه مزنگ را به چهار قبیله حاجی باغ،لر،سادات و سورتجی تقسیم نموده است.

جمعیت:جمعیت روستا طبق سر شماری سال ۱۳۶۵ شمسی بالغ بر ۲۸۰ خانوار و برابر۱۵۶۳ نفر است و به زبان گیلكی مازندرانی تكلم می كنند.خاندان های معروف مزنگ عبارتند از طهماسبی،مزنگی و سادات.

پایه اقتصاد مردم روستا كشاورزی،دامپروری،باغداری و پرورش طیور می باشد و تعدادی از مردم آن نیز در ادارات مختلف بكار مشغولند.میزان زمین های قابل كشت آن محدود و در حدود ۶۳۰ هكتار است.انواع محصولات كشاورزی از قبیل گندم،جو،شالی،گوجه فرنگی،مركبات،كاهو،خیار،كدو،سبزی و … در آن كشت و برداشت می شود.بیشتر تولیدات آن مانند تولیدات كشاورزی شهر همجوارش(نوكنده)به شهرهای تهران،مشهد،ساری و گرگان صادر می گردد.دامپروری نیز در این روستا مانند سایر روستا های بخش هم به شیوه سنتی و هم به طریق صنعتی هر دو معمول و مرسوم است.معمولا هر خانواده مزنگی دارای تعدادی دام و طیور هستند و از فراورده های آن در طول سال بهره مند می شوند.گاوداران این روستا با اختلاط و آمیزش نژاد های مختلف سعی در بهتر كردن شیوه تولید و فرآورده های دامی كرده اند و در برخی موارد نیز به نتایج مثبت و قابل توجهی دست یافته اند.

منبع:صحابی فرد سنگسری،فرهاد،جغرافیای تاریخی شهر بندرگز و روستاهای تابعه آن،چاپ اول،۱۳۷۲

منطقه تاریخی پن خانی(پهن خانی):

این منطقه در شمال شرقی روستای نوكنده نزدیك مزنگ واقع شده است و دارای قبرستانی است كه به قبرستان مزنگ معروف است،این قبرستان بسیار قدیمی بوده و بعضی از سنگ قبر های آن به قدمتی بیش از ۴۰۰ سال می رسد.بیشتر قبر های آن در اثر فرسایش و گذشت زمان دچار تخریب شده است.