میلــك (Milak) یكی از روستاهای الموت غربی در رشته كوه البرز در شمال شهرستان قزوین به شمار می‌رود. رودبار شهرستان و رودبار الموت، منطقه كوهستانی و تاریخی معروف رودبار الموت (قزوین) را تشكیل می‌دهند كه طی سال‌های گذشته به دو بخش تقسیم شدند. روستای میلك در ۱۷ كیلومتری شمال غربی رازمیان قرار دارد و از جنوب به روستای ورگیل، از شمال شرقی به روستاهای هیر و ویار و از شمال غربی به تلاتر و چهارناحیه و از جنوب غربی به دورچال و پررود منتهی می‌شود. آب و هوای آن سرد و خشك است. میلك ۳۲ خانوار دارد كه تعداد زیادی از آن‌ها به قزوین مهاجرت كرده‌اند و اغلب در فصل فندق چین در ماه شهریور به میلِك بازمی گردند. كار و پیشه شان، باغداری و دامداری و كشاورزی است.
رودخانه پیلارود از جنوب غربی و دره ویداربن در شمال غربی و دره‌های اسكول‌سر در شمال شرقی این روستا قرار دارند. پیلارود واژه ای دیلمی و بمعنای رود بزرگ است. قلعه تاریخی «اسكول‌سر» [(اُسكُول= غار)+ (سر=بالا) = اضافه مقلوب به معنای بالای غار] در شمال شرقی آبادی از قلعه‌های ناشناخته یاران حسن صباح به شمار می‌رود.
امامزاده اسماعیل در این روستا قرار دارد كه گنبد سفید آن در تمامی منطقه شهره عام و خاص بود. متاسفانه این بنا سال ۱۳۷۵ به دلایل نامعلومی مورد مرمت قرار گرفت و ساختمان كنونی آن فاقد جذابیت تاریخی بنای پیشین است.
میوه‌های این روستا، فندق، زغال اخته و گردو است. آب آشامیدنی و كشاورزی مردم میلِك از چشمه و از طریق لوله‌كشی تامین می‌شود.
