شكرناب روستایی واقع در استان قزوین، شهرستان آبیك ،بخش مركزی، دهستان كوهپایه غربی است. این روستا از شمال با روستای چناسك از شرق با روستای نوده كیاده مرتبط است. فاصله این روستا از اتوبان تهران- قزوین ۱۴ كیلومتر می باشد.
زبان مردم روستا فارسی با گویش تاتی است. شكرناب در ارتفاع ۱۵۰۰ متر از سطح دریا واقع است. شكرناب در محدوده كوهپایه البرز قرار گرفته، به طوری كه شمال این روستا را ارتفاعات بلند الموت و جنوب آن را دشت قزوین احاطه نموده است.
از كتب تاریخی این گونه بر می آید كه محدوده كوهپایه آبیك كنونی،با نام قهپایه شناخته می شده است. قهپایه در گذشته بخشی از ری و سپس طالقان بوده است. در كتاب نزهه القلوب حمد الله مستوفی پیرامون پیوستگی قهپایه به طالقان آمده است:
«طالقان ولایت سردسیر است در شرقی قزوین… ولایت سرانرود و جرود و قهپایه و كن و كرج از توابع آنجا است»(ورجاوند،كتاب سرزمین قزوین)
راه دستیابی به شكرناب:
راه اصلی: كیلومتر ۲۰ بزرگراه قزوین– تهران، كیلومتر ۱۴ فرعی حاجی آباد(جاده انگه،جاده پایین طالقان).
سایر راهها:
مسیر دیگری كه می توان به شكرناب راه پیدا كرد، از طریق طالقان می باشد.برای این مسیر باید از خروجی طالقان زیاران به سوی پایین طالقان و سپس شكرناب حركت كرد.گرچه این مسیر بسیار طولانی تر از مسیر اصلی است اما خصوصا در فصل بهار جاده ای بسیار زیبا و تماشایی است.
روستا های اطراف
روستا های اطراف شكرناب بر مبنای جهت جغرافیایی عبارت اند از:
از شمال: چناسك،امرودك،دینه كوه،سائین دره.
از سمت شرق: نوده ،كیاده،غریب مزرعه ،چوانك،انگه،پرگه،كجیران.
از سوی جنوب: حصار خروان ،شریف آباد،انجیلاق،كوندج.
از غرب: زرجه بستان،كبریت میان.
به طور عمده می توان گفت كه بیشتر ارتباط ها و تعامل ها با روستا ی چناسك در شمال شكرناب برقرار بوده و هست.
محصولات
محصولات این روستا غالبا گردو،بادام،انگور است.در زمانهای قدیم كاشت گندم و عدس و جو در مزارع نیز معمول بوده است. البته در املاك شخصی محلیان سایر میوه ها از جمله گیلاس و زرد آلو و سیب و … رشد می نماید. در فصل بهار در محدوده منطقه بسیاری از گیاهان خودرو می روید كه كاربرد زیادی در آشپزی دارند. ازجمله می توان: قزیاقه، تره كوهی، شنگ، ریواس، پونه،كنگر را نام برد.
