روستای سرنجلك در قسمت شمالی بخش دشمن زیاری و در زمینی شیب دار با آب و هوایی معتدل كوهستانی و داشتن چشمه های گوارا و باغ های فراوان انگور و زمین های كشاورزی كه اكثراً به صورت دیم هستند یكی از بزرگترین روستای منطقه دشمن زیاری در شهرستان ممسنی می باشد.
این روستا از دیرباز دارای مردمانی تلاشگر , صادق , متدین و باسواد و با فرهنگ كه دارای مدرسه , حمام , دومسجد و دارای ارتباطات مناسب اجتماعی , سیاسی و اقتصادی با مردم منطقه بوده اند.
علت نام گذاری روستا:
علت نام گذاری این روستا به سرنجلك , وجود درختانی به نام “سرنجل” در این محل بوده است كه ابتدا سرنجل و بعد سرنجلك نام گرفته است.
اهای این روستا از دو خانواده بزرگ رحیمی و رضائی كه اجداد آن ها بیش از ۲۰۰ سال است كه به این مكان كوچ كرده اند و همچنین تعدادی خانواده كوچك تر كه بعدها به آن ها ملحق شده اند , تشكیل شده است.
نام اولیه روستا :
نام اولیه این روستا “رودشوری” (در زبان لری “روسوری”) بوده است.
بدین علت كه ساكنان اولیه سرنجلك , ابتدا در كنار “رودشور” در مركز دشمن زیاری زندگی می كرده اند.
علت مهاجرت و تغییر محل سكونت:
به علت وجود چشمه سارها و جنگل های فراوان و وجود انواع پرندگان شكاری و بزكوهی و علاقه این مردم به شكار , زادگاه اولیه خود را ترك و در این مكان ساكن شده اند. بنابراین نام “رودشوری” تا سال های متمادی به این روستا اطلاق می شد. هنور هم مردمان مسن بعضی از روستاهای اطراف از این روستا با نام مستعار “رودشوری” (“روسوری”) نام می برند.
معرفی خانواده ها:
خانواده رحیمی :
خانواده رحیمی ها هسته اصلی روستای سرنجلك را تشكیل می دهند .
اجداد خانواده رحیمی ها ابتدا در كنار “رودشور” در مركز دشمن زیاری زندگی می كرده اند و بعد از چند سال به محل فعلی سرنجلك نقل مكان می كنند.
خانواده رضائی :
خانواده رضائی كه اجداد آن ها به احتمال زیاد از منطقه كجا كه در بخش جاوید ممسنی واقع می باشد كوچ كرده و در این روستا ساكن شده اند و با وصلت های فامیلی كه همزمان اتفاق افتاده است دو خانواده رحیمی و رضائی , روستای مقتدر و خوشنام سرنجلك را بوجود آورده اند.
هركدام از خانواده های رحیمی و رضائی به خانواده های كوچكتری (فامیل) تقسیم بندی می شده اند . مثلاً از اجداد رحیمی ها می توان از “مهدی”(اولادمهدی) , “نوروز”(اولاد نوروزی) , “محمد”(اولاد مُحمدی یا با تلفظ محلی “مومدی”) و از اجداد رضائی ها می توان از “علی حسین”(اولاد علی حسینی) , “غلامرضا”(اولاد غلامرضایی) , “رستم”(اولاد رستم) , “نوراله”(اولاد نوری) را نام برد كه به انشعابات آن ها در ادامه اشاره خواهد شد.
دیگر مهاجرین:
خانواده های كوچك تری كه بیش از صد سال است به روستای سرنجلك مهاجرت كرده و در كنار دو خانواده بزرگ فوق ساكن شده و با آن ها نیز وصلت كرده اند و در رشد و شكوفایی روستای سرنجلك نقش داشته اند می توان به خانواده های زیر اشاره كرد:
اولادخداكرمی:
“اولادخداكرمی” به نام های “خداكرم ” و “شاه محمد ” بوده اند . ضمناً دو برادر به نام های “صحنعلی شجاعی و عوض اله شجاعی كه از روستاهای همایجان به این روستا مهاجرت كرده اند و به علت وصلت فامیلی جزء همین فامیل محسوب می شوند.
فرجی ها :
كه از روستای بهرغان نزدیك اردكان به این جا مهاجرت كرده اند و از اجداد آن ها می توان از “محمد”(مومد) , “محمدباقر” و “ابوالفتح” نام برد
شولی ها:
شولی ها كه پدران آن ها “علی دانا” , “علی سینا” , “علی مینا” و همچنین “براتعلی” كه از روستاهای شول و سنگر به این روستا مهاجرت كرده اند.
تقوی ها :
سیدی به نام “سید فتحعلی تقوی” كه دو فرزند به نام های “سید مصطفی” و “سیدمسلم” داشته است از اردكان به این مكان مهاجرت كرده اند.
همچنین خانواده “محمدكریم سعادت” و “كرم جمشیدی” و “محمد رضائی” كه باهم نسبت فامیلی نزدیكی دارند از اردكان به این روستا نقل مكان كرده اند.
حسینی ها:
دو برادر به نام های “سید موسی” و “سیدابراهیم حسینی” از روستای ده گپ به این روستا مهاجرت كرده اند و همچنین “سید محمد حسینی” كه فرزندانش “سیدرمضان” , “سید نجف” و “سید تراب” می باشد.
ترك ها:
سه برادر كه اجداد آن ها ترك زبان بوده اند و آن ها هم بیش از صد سال است كه در روستای سرنجلك ساكن شده اند و وصلت فامیلی با ساكنان اولیه سرنجلك نموده اند به نام های “نوروزعلی” (فرزندانش به نام های “بهروز” , “هرمز , “نعمت”) , محمد قلی (فرزندش به نام”فریدون”) و “حسینقلی”(فرزندانش به نام های فرامرز و علی مرز) می باشند.
