روستای لاسك و كوهپایه‌ها و ارتفاعات میانی اطراف آن با پوشش های انبوه جنگلی كه خانوارهای جنگل‌نشین به صورت تك‌خانواری یا آبادی های كوچك در آن ساكن اند و به دامداری سنّتی مشغول هستند. ارتفاعات ییلاقی برخی از كوچ نشینان روستاه های حومه ی لاسك كه بالاتر از ارتفاع ۲۰۰۰ متری قرار گرفته، و پوشیده از مراتع اند. این عرصه هرچند سكونت گاه‌های تاریخی بوده است، اما به خاطر آب و هوای نسبتاً سرد كوهستانی، امروزه در آنها سكونت دائمی وجود ندارد.
از روستاه های حومه ی لاسك كه بصورت پیاده یا موتورسیكلت مسافركش و اتومبیل های نیسان رفت و آمد میكنند تا مایحتاج روزانه یا هفتگی خود را تهیه كنند میتوان روستاه های: ساییننگاه-كیشخاله-بالالاسك-پایین لاسك(اسپیخانی)-ملل آب-كلوان و حتی روستاههای ویسرود-درودخان-امامزاده ابراهیم(ع) را نام برد.البته خانوارهایی نیز به كشت برنج مشغولند كه میتوان به روستاه های لاسك و لاسك بالا و پایین و كلوان اشاره كرد.در كنار این مشاغل به چایكاری نیز اشاره میكنم كه از وضعیت مناسبی برخوردار نیست بطوریكه بعضی مواقع كشاورز چایكار مجبور میشود محصول چیده شده و حمل شده تا روستای لاسك را به علت تحویل نگرفتن توسط ناظر شعبه ی چای در كنار جاده ی یا كنار رودخانه ی لاسك رها سازد.میوهی معروف این منطقه نیز شاه بلوط می باشد كه چند سالی است به دلایل نامعلوم و كارشناسی نشده درختان شاه بلوط خشك میگردند بطوریكه خطر انقراض نسل این درختان محیط زیست روستا و حتی یكی از منابع محدود درآمد اصلی روستاییان را بطور جدی تهدید میكند.
