كمشچه

آب وهوا و وضعیت اقلیمی شهر:
آب وهوای شهر كمشجه مانند دیگر نقاط اصفهان دارای تابستانهای گرم وخشك وزمستانهای سردوخشك می باشد.
شهر به صورت دشت نسبتا همواری است كه به جز چند رشته كوه منفرد و كم ارتفاع محلی عوارض دیگری درآن به چشم نمی خورد.شیب اصلی منطقه از سمت شمال به جنوب وشیب فرعی از غرب به شرق ادامه دارد.

منابع آب كشاورزی:
منابع آب كشاورزی آن در گذشته توسط هشت رشته قنات و هم اكنون توسط چندین حلقه چاه عمیق و همچنین كانال جدید الاحداث پل تامین می گردد.آب شرب این شهر نیز از شهر اصفهان تامین می گردد.

موقعیت جغرافیایی:
این شهر دارای طول جغرافیایی ۵۱درجه و۴۵ دقیقه و۱۵ ثانیه وعرض جغرافیایی۳۲ درجه ۵۴ دقیقه و ۲۰ ثانیه می باشد.ارتفاع آن نسبت به سطح دریا وآبهای آزاد۱۵۵۵متر می باشد.
شهردر فاصله ۶ كیلومتری شهر حبیب آباد،۱۷ كیلومتری مركز بخش(دولت آباد) ،۳۵ كیلومتری مركزشهرستان(شاهین شهر) و۲۵ كیلومتری مركزاستان واقع شده وبه جهت قرار گرفتن برسر راه ارتباطی اصفهان-اردستان از موقعیت ممتازی برخوردار است.
وجه تسمیه:
درباره وجه تسمیه ونامگذاری شهر مطالب گوناگونی نقل شده بنا به گفته بعضی از محققین،كمشجه از واژه(كوم+شه+چه)تصغیر شكل گرفته كه معنی نخجیر گاه وشكارگاه می دهد. از طرف دیگر نام كمشچه همان قنات كوچك یا قمشه كوچك است.نام اولیه آن قمشه یعنی اقامتگاه شاهان وشكارگاه بوده است. كلمه قم بعدا تحت تاثیر زبان فارسی به كلمه كم تغییر و قمشچه به كمشچه تغییر یافت.
بنا به گفته بعضی از محققین،كمشجه از تركیب “كومی شوئه” یعنی اینكه چه كسی می رود بوجود آمده است كه این نشان از عدم انسجام ایشان دركارهایشان دارد به طوری كه بنا بر یك حكایت این تركیب ساخته شده است.
علاو ه بر این در مورد شهر “قمشه” (شهرضا) می گویند كه در اصل “كمشه” یا “كم شه” یا” كوم شه” بوده است كه معنی خانه ی شاه را می دهد. طبق این نظر باید این شهر خانه ی كوچك شاه بوده باشد!

تاریخ شهر شدن
كمشجه در سال ۱۳۸۱ خورشیدی به عنوان شهر شناخته شد

جمعیت ومساحت:
كمشجه شهر نان وبركت ،واز توابع بخش مركزی شهرستان برخوار ومیمه با ۵۵۲۹جمعیت در سال ۱۳۸۱است، با۱۰۷۲خانوار از قدیمی ترین شهر های منطقه مخسوب می شود.
مذهب وزبان:
كمشچه با لهجه ایی از زبان و گویش ایران باستان تكلم می كنند. بین خود مردم این دیار چنین معروف است گبـر بوده اند كه این حكایت از بهدین بودن ایشان دارد.

مراسم وسنن:
مهمان نوازی مردم این نقطه به نحوی افراطی است كه می توان آنها را “غریب پرست” دانست.

از نظر ظاهری چهره ای كه بیشتر از ایشان به نظر می آید چنین خصوصیاتی دارد:

– رنگ پوست دو سوم از ایشان سبزه است

– معمولا رنگ چشمهایشان قهوه ای مایل به عسلی است

– بسیاری از ایشان دارای مژه های فر خورده به بالا هستند

– قد مردها معمولا حدود ۱۷۰ سانتیمتر است

– رنگ چشمهای سبز و آبی در برخی طایفه ها مثل (غلامی ها) اكثریت دارد.

آثار تاریخی:
از آثار تاریخی آن می توان برج و باروی قدیمی،بناهای مخروبه در سمت غرب روستا، خانه حاج قاسمی ، مسجد جامع شهر و حمام تاریخی آن را نام برد.

جاذبه های طبیعی:
قلعه های شاهوازی و علی آباد را می توان نام برد.
رودخانه های فصلی این محل عبارتند از:رودخانه شاهوازی- رودخانه لاردن و رودخانه جهان آباد.
نخستین بار در جهان یك منطقه منحصر به فرد ژئوفیزیكی با فسیل های۲۲۰ میلیون ساله در شهرستان’برخوار’ این استان كشف شد.
این منطقه در شهر’كمشچه’ شهرستان برخوار قرار دارد و بررسی های نشان می دهد كه این منطقه در گذشته دریا بوده و انواع فسیل دریایی مانند نرم تنان، جلبكها و گونه های آبی در آن قابل مشاهده است.این اولین بار است كه چنین منطقه ای در دنیا مشاهده می شود و از نظر زمین شناسی مكانی منحصر به فرد است.این منطقه دو سال قبل توسط یك ایرانی الاصل مقیم آلمان كه استاد یكی از دانشگاه های این كشور است كشف شد و سپس كارشناسانی از آلمان و اتریش برای بررسی آن به اصفهان آمدند. پیش از این قرار بود در این منطقه معدن ایجاد شود،‌ با همكاری اداره صنایع و معادن، این منطقه از حوزه معدن خارج و محصور شده است.ویژگی های این منطقه می تواند در توسعه اكوتوریسم موثر واقع شود.

صنایع دستی:
از هنرهای سنتی و صنایع دستی آن قالی بافی و پخت نان محلی را می توان نام برد مخصوصاً نان خشك و برِشتِه آن كه هر روزه ۱۸ تن آرد در این شهر به نان تبدیل و به شهرهای مجاور در استان صادر می گردد.

اقتصاد:
اقتصاد این شهر بر پایه كشاورزی، كارگری، صنایع دستی وخدمات استوار می باشد.
ویژگیهای اقتصادی:

كمی بارندگی و خشك شدن قناتها و پایین رفتن سطح آبهای زیرزمینی، باعث پایین آمدن سطح زیركشت گردیده است. محصول كشاورزی این منطقه منحصربه گندم، جو، صیفی، خربزه ،هویج و چغندر قند است. ازمحصولات درختی تعدادی درخت پسته وجود دارد، البته باطرح توسعه آبرسانی ازطریق تونل سوم كوهرنگ درآینده نزدیك تا حدودی مشكلات آب و آبیاری برطرف خواهد شد.

صنایع كارخانه ای كه دراین منطقه واقع شده عبارت است از پالایشگاه نفت، نیروگاه برق، كارخانه های نساجی قدس، بهریس، بارش، شیرپاستوریزه، كارخانه سنگبری و ابزارسازی و كوره های آجرپزی كه اعلب توسط مردم اصفهان احداث گردیده و تا اندازه ای در وضع اقتصادی اهالی تاثیردارد.

كشاورزی:
عمده محصولات كشاورزی شهر گندم، جو ، چغندرقند ، علوفه دامی واز محصولات سر درختی انار وانگور قابل ذكر است.

محصولات كشت شده در منطقه:

حال به محصولات كشت شده در منطقه می پردازیم.

محصولات را میتوان به دو دسته محصولات زمینی یا زراعت و محصولات دائمی مثمر تقسیم بندی نمود.

زراعت شامل : گندم، جو، محصولات جالیزی و علوفه ای، دانه های روغنی، چغندر قند، سیب زمینی، پنبه، ذرت دانه ای می باشد.

محصولات دائمی دائمی مثمر شامل: سیب، انگور، پسته، انار، میوه جات هسته دار است.

اشتغا ل:
بعد از كشاورزی كارگری مهم ترین فعالیت مردم این شهر راتشكیل می دهد.
اصناف
نزدیك به ۴۰۰واحد نانوایی خانگی در این شهر وجود داردكه روزانه نان حدود ۲۰۰هزار نفر از شهروندان شهر اصفهان راتامیین می كند.
صنعت:
كارگاهها وكارخانه ها واقع در حریم این شهر عبارتند از: كارخانه های تولید قطعات ولوازم یدكی ، كاغذ سازی، مقوا سازی، ریسندگی، گونی بافی، لوله پلی اتیلن و…ونیز یك واحد كشتارگاه دام و یك واحد كشتارگاه مرغ در این منطقه وجود دارد.
معادن:
معادنی همچون سنگ، گچ، ماسه وشن در این منطقه وجود دارد.