منطقه حفاظت شده بزقوش در موقعیت جغرافیایی N3742 E4731 در استان آذربایجان شرقی واقع است. منطقه بزقوش طی مصوبه شماره ۳۶۶ شورای عالی محیط زیست (كمیسیون زیر بنائی دولت) مورخ ۱۳۹۱/۱/۶ بعنوان منطقه حفاظت شده به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است. منطقه حفاظت شده بزقوش با مساحت ۵۰۲۱۲ هكتار در شرق استان آذربایجان شرقی و در شهرستان های میانه و سراب قرار دارد. محدوده برقوش در تقسیمات فیتوژئوگرافیك ایران جزو محدوده ایرانی تورانی تقسیم بندی می شود.
پوشش گیاهی
پوشش گیاهی منطقه به صورت مرتع مشجر، مرتع و گونه های مشترك مرتعی و زراعی می باشد كه در اتفاعات منطقه و مرز با استان اردبیل مرتع مشجر با گونه غالب گون، نسترن وحشی، زلزالك، سقز و سیاه تلو به همراه گونه های مرتعی و درمنه بوده و گونه های همراه شامل سیر كوهی، گاو زبان، زرد پیاز، فستوك گوسفندی، آویشن، كلاه میر حسن می باشد كه در همین منطقه سه گونه گون، یك گونه بادام وحشی، یك گونه سرو كوهی و یك گونه كراسوس در لیست گونه های حساس در معرض خطر تهدید قرار دارد. در اراضی تپه ای و دشتی منطقه گونه های مرتعی غالب شامل درمنه، چاودار، جو وحشی، علف گندمی، پنجك، دانه قناری، پونه، تره تیزك، كاكوتی، خاكشیر، اسپرس، تشكر، میخك، بومادران، بابونه، بولاق اوتی، شاطرا، اسپند، دم روباهی و یولاف می باشد. در كل از مهمترین گیاهان منطقه می توان به خشخاش، علف پشمكی، سیر كوهی، گاو زبان، زرد پیاز، انواع یونجه، فستوك گوسفندی، آویشن، كلاه میر حسن، جو وحشی و علف گندمی، پونه، كاكوتی، اسپرس، میخك، بومادران، بابونه، زرشك، قره میخ، آلوچه وحشی، نسترن، قره تیكان، چاكلانقوش، بید و دوشان آلماسی اشاره نمود.
حیات وحش
پستانداران شاخص منطقه حفاظت شده بزقوش شامل پلنگ، كل و بز، سیاه گوش، خرس قهوه ای، رودك، تشی، راسو، جوجه تیغی، سمور سنگی، گراز، گرگ، روباه، خرگوش و سنجاب زمینی، خفاش نعل اسبی مدیترانه ای و انواع مختلفی از جوندگان می باشند.
مهمترین گونه های پرندگان بومی خشكزی نیز شامل پرندگان از راسته شاهین سانان و از تیره قوشیان از جمله عقاب طلایی، كوركور، كركس، سارگپه، سنقرگندمزار و از تیره شاهینیان دلیجه و لیل می باشند. از راسته ماكیان و تیره ماكیان می توان به كبك معمولی، چیل و تیهو اشاره نمود.
