این روستا در جنوب استان فارس شهرستان لامرد و در یك كیلو متری جنوب شرقی وراوی قرار دارد.
كهنسال ترین روستا در استان فارس با جمعیتی بالغ بر هزار و پانصد نفر و دویست خانوار می باشد.
بناههای تاریخی این روستا:
۱.قلعه ی باستانی ریگی در تنگ آب نری در جنوب شرقی روستا(ساخت قلعه در زمان ساسانیان).
۲.خانه های گبیریها در جنوب شرقی روستا (قدمت چهار هزار سال پیش)
۳.قبرستان زرتشتی ها و تبه های باستانی در جنوب روستا
۴.قلعه های باستانی وچاههای چرمی در رشته كوه كتول درجنوب غربی روستا ودر كنار شط شیرین
و گرگی وجود دارد.
۵.قلعه حسن درویش در ده كهنه در شمال غربی روستا(با قدمت پانصد ساله)
۶.غارهای كتوها و داواتی در جنوب شرق و غرب روستا
۷.قبرستان قدیمی روستا با قدمت هزار ساله
ورود این قوم به این منطقه در زمان حكومت تیموریان از علی آباد كتول از استان مازندران شكل گرفته.
شط فصلی روستای میرملكی
این شط كه با طول ۱۰۰۰ متر و عرض ۵۰ متر و عمق ۳ متر در صحرای روستای میرملكی و در كنار كوهك كتول جنوب روستا قرار دارد.در هنگام فصل باییز آبان ماه با سیل آبهای بزرگ(بیخ)بر می شود و تا آخرتیر ماه آب آن خشك می شود.
با آغازفصل باییز طبیعت دلخواه برندگان است كه از سرمای طاقت فرسا درگیر هستند و تا آخر زمستان میزبان گونه های نادری از برندگان مهاجر است.این برندگان از كشورهای روسیه-تركمنستان-آذربایجان وتاجیكستان وارد كشور می شوند.
برندگانی مثل فلامینگو ها-بلیكان ها-خودكای ابرو سفید-اردكهای روی آبچر و اردكهای غواص می باشند.
كه دوران كوتاهی در كنار شط فصلی میرملكی می گذرانند.ولی از امنیت جانی بهره مند نیستند در این مكان حیوانات وحشی و اهلی از آب شیرین این شط بهره می برند در سالهای نه چندان دور باغ نخلستانی در كنار این شط وجود داشته كه بیش از ۵۰ درخت خرما توسط یكی از اهالی روستا اداره می شده كه این مكان مشهور به سینه باغی می گفتند.
شط فصلی هر ۵ سالی یك بار توسط اهالی میرملكی به صورت دسته جمعی تا اوایل انقلاب لایه روبی می شده در ایام نوروز باستان كه بهار سر از زمین بلند می كند و تمام گیاهان طبیعی این خطه مشام مهمانان نوروزی را بر می كنند.صدها تن از مردم شهرهای لامرد و مهر و بخش های تابعه از این مكان طبیعی بازدید می كنند ودر كنار آب شیرین آن تا باسی از شب می گذرانند.یكی دیگر از جاذبه های این شط میدان سواركاری شهید حسین كهنسال است كه سواركارانی از این روستا و روستاهای همجوار در آن مكان به سواركاری می بردازند.
