امامزاده قاضی صابر

بقعه متبركه امامزاده ابو القاسم قاضی صابر در روستای ونك پشت دانشگاه الزهرا واقع شده‌است. به نقل از نهایه الاعقاب آن حضرت در همان روستا متولد گردید و در علم نیز كمال امتیاز راداشته و بنا بر زیارتنامه موجود از نوادگان امام زین العابدین است. بقعه ایشان در سال ۱۳۰۲ ه. ق به وسیله مرحوم میرزا یوسف مستوفی الممالك صدر اعظم ناصر الدین شاه قاجار ساخته شد كه سنگ مرمر با خطوط و اشعار شیوا و ضریح چوبی و تزیینات كاشیكاری و حسن سلیقه فراوان در آن بكار برد. این مكان زیارتی در یكی از كوچه‌های قدیمی ده ونك به نام كوچه امامزاده قرار دارد. ساختمان از خشت و گل بوده و بیش از ۷۰۰ سال قدمت دارد. تا زمان قاجار، به دلیل جنگ‌ها و حوادث گوناگون طبیعی مخروبه بود و در زمان ناصرالدین شاه مرمت و به مرور به صورت آجری بازسازی‌شد. ابوالقاسم علی‌بن‌محمد، ملقب به قاضی‌الصابر، از نوادگان امام سجاد (ع)، از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین عالمان و فقهای دینی زمان خود بود كه بیش از ۸۹۷ سال از فوت آن عالم جلیل‌القدر می‌گذرد. او در همان ده ونك متولد شد. بنابه نوشته شیخ عباس قمی و روایات سینه به سینه اهالی ونك، این مكان ابتدا مجلس دروس علمی و دینی بوده و آن حضرت شاگردان بسیاری داشته‌است. این امامزاده در زمان‌های مختلف متولیانی داشته و اولین بار در زمان قاجار، دربار ناصری تولیت امامزاده را به آقا سید یدالله، خلف آقابزرگ رودباری، واگذار كرده‌است. حاج آقاخیسری هم اكنون، خادم آستان است. البته بر اثر بی‌توجهی اهالی ونك و سازمان اوقاف شمیرانات، این بقعه از اوایل سال۱۳۶۰ تا ۱۳۷۷، تقریباً تعطیل و فقط بعد از ظهر روزهای پنج‌شنبه چند ساعتی باز بوده ولی هم اكنون، این مكان بازگشایی شده‌است. از نظر سندیت و اعتبار و اصل و نسب این امامزاده در رده نهم و از نظر تاریخی در میان امامزاده‌های دیگر در ردة چهاردهم قرار دارد. بنای امامزاده هشت ضلعی است و از نظر ساختاری شباهت بسیاری به خانه حضرت علی (ع) در كوفه دارد. در حیاط امامزاده هم چند نفر مدفون شده‌اند، از جمله عده‌ای از كسانی كه متولی آستان بوده‌اند. هم‌چنین، در گوشه‌ای از حیاط درخت كهن‌سالی وجود دارد كه مردم با بستن پارچه به شاخه‌های آن حاجت می‌گیرند. بقعه متبركه امامزاده قاضی صابر(ع) بقعه متبركه امامزاده قاضی صابر(ع) در روستای ونك پشت دانشگاه الزهرا(ع) واقع شده است بنابر زیارتنامه موجود از نوادگان حضرت امام زین العابدین (ع) است. بقعه ایشان در سال ۱۳۰۲ ه.ق به وسیله مرحوم میرزا یوسف مستوفی الممالك صدر اعظم ناصرالدین شاه قاجار ساخته شد كه سنگ ممر با خطوط و اشعار و ضریح چوبی و تزئینات كاشیكاری و حسن سلیقه فراوان در آن به كار برد این بقعه در سالهای اخیر مورد بازسازی قرار گرفته است