زادگاه من روستای جام بزرگی هست. یكی از روستاهای ایران زمین.
در استان فارس ۷ كیلومتری شهر كازرون
و این نزدیكی به شهر باعث شده كه تمام امكانات شهر را داشته باشه! كوچه و میدون های بزرگی داره كه با روستاهای دیگه خیلی تفاوت داره ! گویش اونها هم با روستاهای كازرون فرق داره آخه بانیان این دهكده زیبا سال های دور عشایر بودن و از طرف های ازنا و الیگودرز یا مسجد سلیمان به اینجا كوچ كردن .
خیلی از اهالی اونجا اونا تحصیل كرده و باسوادن ! دختر پسرای خوش تیپ و با كلاسی داره كه مثال زدنی هستن.
تو عروسی ها و مراسم های ختم خیلی به هم كمك می كنن و مثل یه خونواده بزرگن . رسومات قشنگی دارن مثلاً برای دعوت از مردم توی روستا كارت چاپ نمی كنن و یك یا دو نفر به خونه ها می رن و شفاهاً همه رو دعوت می كنن . میدون های وسط دهكده می شه تالار عروسی و همه دور هم جمع می شن و رقص های محلی می كنن. در مورد جهیزیه دخترا هم خیلی سخت نمی گیرن هر كس به اندازه توانایی مالی مایه میزاره.
و مراسم های ختم را معمولاً ساده برگزار می كنن تا به خانواده داغدیده از لحاظ مالی فشار وارد نشه
این روستا خیلی باصفا هست و بهارهای خیلی قشنگی داره !
تعطیلات عید واقعاً خوش می گذره ، همه فاملیلا دور هم جمع می شن از تهران ، شیراز ، بوشهر و هركس هرجایی هست عید اونجا میاد . دید و بازدید می كنن و خوش می گذرونن مخصوصاً اگه عروسی داشته باشن
**************
نام این روستا برگرفته از نام طایفه جام بزرگی كه یكی از طوایف ایل بهارلو می باشد.
این روستا در هفت كیلومتری شهرستان كازرون و در ده كیلومتری شهر باستانی بیشاپور ( پایتخت ساسانیان در زمان شاپور اول ) و تنگه چوگان قرار دارد و در سیصد متری جاده اصلی شهر كازرون قرار دارد. منطقه ای كه روستا در آن قرار دارد ، به خاطر جنگلهای كنار و هفت رشته قنات آب شیرین و تلخ كه به عرض یك كیلومتر ، در شمال روستا سرا زیر است كه در ایران بی نظیر می باشند از قرنها پیش مورد توجه ایلات مختلف منجمله قشقایی و لر بوده است.
قدمت این روستا به حدود دویست سال پیش بر می گردد. در آن زمان شخصی به نام حسن كه كدخدای این طایفه نیز بوده ، با عده ای از مردم این طایفه در این محل ساكن شد. پس از حسن فرزند ارشدش سیاوش جانشین پدر شد. حسن به افراد دیگری هم اجازه سكونت در این روستا را می دهد. پسران سیاوش به نامهای غلامشاه و عبداله ( معروف به حاج عبداله ) شروع به عمران و آبادی روستا می كنند. غلامشاه كه بعد از پدر كدخدای روستا بود مردی با لیاقت و با نفوذ بود. غلامشاه با همكاری برادرش و دیگر اهالی روستا را آباد كردند. در آن زمان عده ای دیگر كه از مرودشت كوچ كرده بودند ، در این روستا ساكن شدند. مدتی بعد عده ای از تركهای طایفه قراچه از ایل قشقایی نیز در این روستا ساكن شدند.
این روستا از كلیه امكانات منجمله برق و گاز و آب و تلفن و مدارس ابتدایی دخترانه و پسرانه و مدارس راهنمایی دخترانه و پسرانه و دبیرستان و نانوایی و تاكسی تلفنی و ماركت و … برخوردار است.
در حال حاضر جمعیت این روستا به هزار نفر میرسد.
************
روستای جام بزرگی در طول جنگ تحمیلی دو گل بی نظیر را تقدیم میهن عزیزمان كرد :
۱ – شهید معصومعلی نسیمی
۲ – شهید شكراله سیاوش پور
