این پل قدیمی و مشهور زنوز در زمانیكه وسایل نقلیه امروزی وجود نداشت ساخته شده و مخصوص عبور انسان و حیوانات می باشد.پل دارای پایه های صخره ای می باشد كه از دل زمین سربرآورده اند به همین جهت سیل قادر به تخریب آن نیست. اما به علت نزدیكی پایه های پل كه در بعضی از جاها به كمتر از دو متر می رسد، در بعضی از مواقع كه سیلابهای عظیم راه می افتد و درختان و سنگهای بزرگ را از جا كنده و با خود می آورد، درختان در زیر پل گیر كرده و دریاچه بزرگی پشت پل ایجاد می گردد و سیل از روی پل سرازیر می شود.
طاق پل از داخل به شكل مربع های تودرتو زده شده بطوریكه یك مربع كوچك در مركز طاق بوجود آمده و هر قدر به طرف بیرون رفته مربع ها بزرگتر شده اند. مواد تشكیل دهنده آن گچ و خاك و سنگهای آهكی تخت به اندازه یك آجر كامل كه در زنوز به آن سنگهای آهكی«كپیر داشی» می گویند، می باشد. این پل مرتفع و یك دهنه با پیش قدمی و همت و كوشش شخصی به نام مطلب ساخته شده است. مطلب پس از آماده كردن مقدمات كار، استاد حسین معمار تبریزی را می آورد و ساخت پل را شروع می كنند.
این پل حدود۱۲۰ تا ۱۲۵ سال پیش یعنی بین سالهای ۱۲۶۵ تا ۱۲۷۰ شمسی ساخته شده است.
كارشناسان اعتقاد دارند در ساخت این پل تمام تناسبات محیطی به نحو كامل رعایت گردیده است و در ساخت آن دقت فراوانی به كار گرفته شده است. در مكان یابی پل بهترین گزینه ممكن انتخاب گردیده و ارزش های سازه ای در آن رعایت شده است. استفاده از سنگهای طبیعی استحكام زیادی را به این پل داده است.در ضمن بعد از بازدید كارشناسان سازمان میراث فرهنگی،صنایع دستی وگردشگری استان پرونده این اثر تاریخی برای ثبت درآثار ملی در حال انجام است.
با تشكر از آقای توحید خالقی ثانی بابت ارسال مطلب
