این بنا در روستای گار در ۲۲ كیلومتری خاور اصفهان و ساحل جنوبی زاینده رود واقع شده و امروز تنها مناره و بقایای بخشی از دیوارهای گنبدخانه مسجد برجای مانده است. با توجه به مناره و كتیبه سلجوقی آن و همچنین بقایای كتیبه و تزییناتی از دوره ایلخانی می توان گفت كه اصل مسجد مربوط به دوره سلجوقی است كه در دوره ایلخانی بازسازی شده و محراب و تزییناتی بدان الحاق شده است. بنای اصلی مسجد به روزگار آبادانی، شبستان مربع گنبدداری به ابعاد ۱۲/۸×۱۲/۸ متر بوده كه در جوانب آن، بناهای دیگری وجود داشته و كل بناهای مسجد، درون حصاری خشتی محصور می شده است. بنای گنبددار با آجركاری، گچ بری، طاق نماها، محراب و كتیبه‌هایی مزین می شده كه از همگی آن ها تنها بقایای اندكی برجای مانده است. بر دیوار شمالی اتاق، لوحه‌هایی گچ بری برجای مانده است. محراب مسجد در ضلع جنوبی دارای گچ بری‌ها و كتیبه‌های قرآنی به خط ثلث و كوفی است كه بخش عمده آن از بین رفته است. مناره سلجوقی در ۵۰ متری بنای مزبور قرار دارد.