صِیدون شهری كوچك است در استان خوزستان. این شهر از توابع شهرستان باغ‌ملك و مركز بخش صیدون است كه خود نیز به دو قسمت صیدون شمالی وصیدون جنوبی تقسیم میشود. چندین روستای بزرگ و حاصلخیز، در اطراف صیدون وجود دارد كه از مهمترین آنها می توان به سرآسیاب و ماوی و روستای دره بنیاب و طلاور علاء، رودزیر و خود شهر صیدون اشاره كرد..در این مناطق برنج بسیار كشت میشود كه نوع آن چمپا نام دارد. ارتفاع و مختصات ارتفاع شهر از سطح دریا ۸۳۸ متر است. مختصات: ۳۱.۳۶۰۳° شمالی ۵۰.۰۷۶۴° شرقی
زبان تمام مردم منطقه صیدون لری با گویش بهمئی است. كه دنباله ی زبان اوستایی است.
جاذبه های گردشگری وآثار باستانی
آثار باستانی منطقه مثل دیگر جاهای كشور شناخته شده و دارای بازدید كننده نیستند اما قلعه ی منگشت در چهارده كیلومتری شمال شهر صیدون كه از قلات اسماعیلیان بوده و قبل و بعد از آن شاهزاده ها و افراد شهیر متواری در آن سكونت می گزیدند. در سال های اخیر اكتشافات و حفاری های زیادی غیرقانونی و توسط افراد ناشناس در آن صورت گرفت و شواهد حاكی از آن است كه اموال زیادی از آنجا به سرقت رفت. از دیگر جاهای باستانی می توان به روستای سوالی اشاره كرد . روستایی در ده كیلومتری شهر صیدون و در مسیر صیدون به رامهرمز است و امامزاده ای به نام بابازید و در گویش محلی (باوای زویر) در آنجاست . ولی قدمت روستا مربوط به دوران پیش از اسلام است كه گویند تازنگ نام داشت و دارای رودی پرآب بود و بسیار گسترده. آثار باستانی مربوط به آن در محله های رود نو، بناركبوتران و بابازید بود و هست. جاهای باستانی دیگری هم چه مربوط به دوران قبل از اسلام و چه مربوط به حضور امامزاده ها در منطقه هست از جمله: قبرستان سید بهزاد سید بیضاء در شهر صیدون – قلعه ی دا و دوور( مادر و دختر) در روستای مخروبه ی دره دیوك در جنوب شرقی شهر صیدون – امامزاده حسین بن علی در دره ای پایین روستای دوبند در شرق شهر صیدون – روستای برد تركسته (سنگ تركیده) در شمال غربی شهر صیدون – قلعه روستای علاء – روستاهای دوبند و كستی در شرق شهر صیدون –كوه های اطراف روستاهای منجوك و دره بنیاب. تنگ خشك در مسیر جاده ی مال رو به امامزاده عبدالله – كوه های منطقه ی سردسیر امامزاده عبدالله- هفت شهیدان در منطقه ی سردسیر سرقوچ امامزاده عبدالله و پیر زكریا و اشكفت سنغات در سرآسیاب كه قدمت آنها به پیش از میلاد باز میگردد و چشمه آسخاس در ماوی و …
