سردر بازار قیصریه، در شمال میدان نقش جهان اصفهان و روبروی مسجد امام قرار دارد. سردر قیصریه در دوران صفویان ساخته شده است. سردر قیصریه در گذشته نه چندان دور دارای سه طبقه و اكنون دارای دو طبقه است. طبقه سوم آن كه تخریب شده، نقاره خانه را تشكیل می داده است كه در آن با صدای موسیقی، اوقات روز را اعلام می كرده اند. سردر قیصریه به بازار بزرگ اصفهان باز می شود و در گذشته راه اصلی بازار اصفهان بوده است.
این سردر را قیصریه می نامند از آن جهت كه از روی نمونه یكی از بناهای شهر قیصریه در آسیای صغیر تركیه امروز ساخته شده و معمار آن استاد علی اكبر اصفهانی بوده است .
در سردر قیصریه چند تابلو نقاشی مشاهده میشود كه برخی از آنها اروپایی های قدیم دربار اصفهان در آن روزگار را نشان میدهد . تابلو دیگر نیز شكار گاه سلطنتی است.در بالاترین قسمت این سردر صورت دو نیم تنه تیر انداز مرد با لباسهای معمولی آن عصر دیده می شوند كه تنه آنها شیر یا ببر و دم آنها اژدهاست . این دو تصویر كه بر كاشی معرق است بیانگر صورت فلكی اصفهان یا برج قوس است.توضیح اینكه در روزگاران كهن در میان ملل متمدن دنیا معمول بود كه برای شهر های معروف و مشهور خود طالع و زایچه ای قایل شوند و پس از انتخاب اصفهان به پایتختی ، برج قوس را برای طالع آن انتخاب كرده اند .بیشتر جهانگردان بازار قیصریه و سایر بازارهای اصفهان را توصیف كرده اند .
در دو طرف این سردر دو سكوی وسیع وجود دارد كه با سنگ یشم و سماق پوشانده شده و در آن روزگار زرگران و جواهر فروشان بساط خود را بر روی آنها گسترده و انواع زیور آلات و سكه های كمیاب را به خریداران عرضه می كرده اند.بر بالای سردر، نقاشی هایی به قلم رضا عباسی به چشم می خورد. ناقوس دیر هرمز و همچنین ساعت موجود در قلعه پرتغالی های جزیره هرمز،(به قطر حدود ۸۰ سانتیمتر) پس از فتح آن جزیره به اصفهان آورده شد و در بالای این سردر قیصریه نصب شد.
عمارت نقاره خانه نیز بر بالای سردر قیصریه ساخته شده بود. نقاره زنی و نقاره كوبی از قدیم در ایران متداول بود كه طلوع و غروب آفتاب را با نقاره اعلام می كردند.
بطور كلی مجموعه قیصریه كه شامل سردر و عمارت نقاره خانه و ضرابخانه و كاروانسرای شاهی است یكی از جاذبه های گردشگری شهر اصفهان است كه اكثر قریب به اتفاق سیاحان و جهانگردان و مامورین خارجی در خاطرات و سفرنامه های خود به تفصیل از آن سخن گفته اند. و اگر چه امروز از نقاشی های زیبای آن اثری در دست نیست اما سردر رفیع قیصریه و تالار فوقانی آن یادآور شكوه و عظمتی است كه اصفهان عصر صفوی دارا بوده و خاطره شكوفایی اقتصاد و هنر كشور ما را در اذهان زنده می كند.
