برسر راه گورستان وسیع و قدیمی محله پایین به فاصله حدود ۵۰۰ متر از گورستان ، اتاقكی تقریباً ۲۰ متری و محقر وجود دارد كه مقبره ای در وسط این اتاقك به چشم می خورد كه لوحی در آن هست .
{گویا كوهپایه های بهشت آیین گلمكان بزرگانی چون عبدالله مبارك ( از محدثین تابعین ) و خواجه دادالعابد را به آنجا كشاند تا در خلوت با خدای خود راز و نیاز كنند تا روزی كه از این خاك روی به جهان دیگر برتابند . دوستداران خواجه داد العابد او را در كنار گورستان قدیمی روستا در سایه درختان سرسبز به خاك می سپارند و بر سر گور او سنگی ساده و اتاقكی ساده تر بنا می نهند و پیوسته به آن تبرك جسته و می جویند.نوشته سنگ قبر خواجه چنین است :
” هذه الروضه الشریفه للشیخ العارف الزاهد الكامل المرحوم المغفور خواجه داد العابد تغمده الله فی غفرانه وفاته فی سنه ۴۳۵ “}
حوالی سالهای ۴۳۵ یعنی وفات این خواجه بزرگ ،اوج درگیری های سلسله غزنویان با سلجوقیان مخصوصا در منطقه نیشابور و توس است بر سر تاج ملك ایران.
آرامگاه ای عارف بزرگ مورد عزت واحترام مردم است وافراد زیادی با توسل به این شخص بزرگ به حوائج خودرسیدند. نذورات وبیشتر در كنار ارامگاه این شیخ عارف بزرگ اش وبلغور درست می كنند وبین مردم تقسیم میكنند . این ارامگاه با قدمت زیادی كه داشته است چندین بار مورد مرمت قرار گرفته است تادر سال ۱۳۵۷توسط مرحوم حاج علی اكبر داوری وخیرین عزیز با سنگ و گل وسقف ان با چوب وشیروانی درست شده بود كه براثر مرور زمان وبارندگی سقف ان خراب ودیوار ها شكافته شده بود در سال ۱۳۹۲ آقای احمد بلال به فكر بازسازی مجدد ان برامد و اقدامات لازم را انجام داد ومراتب قانونی ان را از طریق میراث فرهنگی شهرستان چناران وشهرداری محترم گلمكان طی شد وپس از چند ماه اجازه تخریب وبازسازی ان مكان شریف را در اختیار ایشان گذاشتند .
